Uit

Vrijdagnacht heb ik Adam opgehaald van het vliegveld. Jasper sliep rustig verder in het autostoeltje, deed heel even zijn ogen open toen zijn vader er was, gaf hem een big smile en viel weer in slaap. Toen verder gereden naar Castle Camps naar de ouders van Adam. Die zaterdag hadden we een bruiloft en ik had op het laatste moment besloten om toch maar mee te gaan. Jasper was zo zoet geweest de hele week, en als ik twee flesjes kon kolven zou het moeten lukken. En dus reden Adam en ik die middag in de oude cabrio van zijn moeder naar Norfolk, allebei opgetut, een picnic mee voor onderweg. Het leek wel een date! We waren allebei doodmoe, maar het was een mooie dag en we hebben erg gelachen (daar zat ik dan in mijn mooie kleren en hoge hakken, met een glas pimms in de bekerhouder van de auto melk te kolven omdat het er anders uit zou lopen) en ik heb maar twee keer naar de moeder van Adam gebeld om te vragen hoe het met mijn mannetje ging. Het ging prima! Hij had zijn flesjes netjes leeggedronken, goed geslapen en eindeloos gelachen naar zijn opa en oma. Om half 11 waren we weer terug, op tijd voor zijn late voeding, en toen kon ik hem wel opeten zo erg had ik hem gemist.