donderdag, november 30, 2006
Trots
Jasper zegt nog steeds geen echte woordjes maar hij snapt zo veel en Adam en ik zijn apetrots. Vanochtend pakte ik zijn tasje om naar de creche te gaan en meteen ging hij aap en speen zoeken, die gaan altijd mee. Daarna schoentjes aan, Jas ging automatisch op het onderste treetje van de trap zitten. Papa een kus. Die stond ook op het punt om de deur uit te gaan en Jasper gaf eerst netjes zijn grote zware helm aan, daarna zijn sleutels en zijn handschoenen. Nog een kus. Zelf de voordeur uit, strandemmertje in de hand bij wijze van handtas, pad aflopen, wachten bij het hellinkje naar beneden, handje omhoog om mama's hand te pakken. Bij de creche eerst naar de garderobekast, wijzen met zijn vingertje.. daar is mijn jassenhaak. Daarna naar de keuken.. daar moet mijn broodtrommel. Snel door naar het grote lokaal waar het eerste uur gespeeld wordt. Nog even bij mama op schoot, schoentjes weer uit. Knuffel, kus. Bye bye. Ape apetrots.
zondag, november 26, 2006
donderdag, november 23, 2006
Kwijt
We zoeken wat af hier in huize Seaford. Autosleutels, huissleutels, drinkbekers, schoentjes. Jasper heeft er vaak mee gespeeld dus eerst zoek ik op alle bekende plekken: in zijn huis, in de laadbak van zijn autootje, in de grote rond mand. Als ik het dan nog niet gevonden heb, moet ik zijn hulp inschakelen. Where is your cup Jas? Jasper kijkt me aan en ik zie hem even denken. Dan gaan zijn kleine schoudertjes een beetje omhoog en doet hij zijn handjes open alsof hij wil zeggen: ik weet het ook niet. Dan gaat zijn vingertje naar zijn mond, als in: even denken hoor. En dan gaan we samen zoeken. Jasper kijkt onder de bank, de tafel, de stoel. En zo komen we er meestal wel uit samen. De sleutels liggen onder het kleed, de drinkbeker in de mand met openhaardhout, en de schoentjes in de pannenla in de keuken. Het duurt wat langer voordat we de deur uit zijn, maar het is wel een leuk spelletje.
maandag, november 20, 2006
Papa
Na vier dagen logeren bij opa en oma Engeland, een drukke week in Nederland en nog een paar dagen thuis, gingen we zaterdagnacht eindelijk Adam ophalen van het vliegveld. Om 11 uur 's avonds zette ik een slaperige warme Jasper in zijn autostoeltje, met aap in zijn handjes en speen in zijn mond. Jasper vond het wel spannend maar was na vijf minuten weer in slaap gezongen door het geluid van de auto en de regen en de hagel op de ruiten. En daar was hij dan eindelijk! Jas deed zijn slaperige oogjes open zodra hij hem hoorde en zat de hele weg naar huis te stralen van geluk. Papa is er weer!! Thuisgekomen snel weer naar bed met een beetje warme melk, maar om 7 uur was Jasper al klaarwakker. Hij wees meteen naar onze slaapkamer toen ik hem uit zijn bedje haalde. Was het echt gebeurd? Ja papa was echt thuis. De rest van de dag hebben de jongens alleen maar geknuffeld, gelachen en geslapen. We zijn weer compleet!
vrijdag, november 17, 2006
Abonneren op:
Posts (Atom)