Het komende weekend is mijn tweede yoga weekend en daarna komen Jasper en ik naar Nederland. Dat betekent vooral dat ik deze week razend druk ben. Vandaag kreeg ik onverwachts nog een extra lading werk, en voor ik het wist had ik al ja gezegd. Toen Jas en ik na het eten naar boven gingen om in bad te gaan, schoot ik snel even achter de computer. Jas was druk aan het spelen en vond het wel prima. Eerst alle was uit de wasmand en op de grond. Ik dacht: laat maar even, dat ruimen we zo samen wel op. Toen vond hij een pak luiers en haalde een voor een alle luiers er uit. Mwoh, minder... maar ik moest echt even al die documenten goed opslaan. Toen gingen alle luiers in de wasmand. 'Breng maar naar je kamertje Jas' zei ik en hij luisterde ook nog. Dacht ik. Jasper tilde de wasmand vol luiers op en liep mijn werkkamer uit. Een minuut later herinnerde ik me ineens dat het bad inmiddels wel vol zou zijn. En dat was het ook. In het water dreven twintig luiers en Jasper keek er naar met een grote trotse glimlach. Hij had er ook nog twee wc rollen bij gegooid. Ja, ik had hem eigenlijk streng moeten toespreken, maar ik moest vooral heel hard lachen. Eigen schuld mama, had je maar op moeten letten.
dinsdag, oktober 31, 2006
vrijdag, oktober 27, 2006
Aap 3
Aap is nog steeds Jaspers trouwe companion. Maar een paar weken geleden raakte Aap 2 ineens zoek. Niet echt een drama want we hadden Aap 1 nog. Maar toch, het was zo'n geruststellend idee dat er twee Apen waren. Aap 2 was mee gegaan naar de creche en ook mee terug gekomen, dat wist ik zeker, maar ergens bij de voordeur spoorloos verdwenen. Ik bestelde meteen een nieuwe Aap want een Ezel stoot zich niet twee keer... Aap 3 was duidelijk familie van Aap 1, maar het verschil was toch wel erg groot. Aap 1 was door al het knauwen en knuffelen wat uitgedund en verkleurd. Aap 3 was een prachtige schone dikke Aap. What to do? Ik moest het er maar op wagen. Dus gisteren toen Jas naar de creche ging, deed ik Aap 3 in zijn tasje en Aap 1 legde ik op de bodem van de wasmand voor een wasbeurt. Jas had prima geslapen op de creche en dus leek mijn plan geslaagd. Toen ik 's avonds zijn melk ging maken, haalde ik Aap 3 tevoorschijn en nam hem mee naar boven. 'Kijk Jas', zei ik heel blij, 'Monkey is hier en melk!' Jas zat bij Adam op schoot in de werkkamer, met in zijn handjes Aap 1. Hij keek me heel verbaasd aan, keek naar zijn Aap en toen weer naar mij. Ik hield Aap 3 inmiddels achter mijn rug. Maar toch, hij had hem gezien en ik zag hem denken. Adam had het hele voorval gemist en zei: 'Guess what? Aap was kwijt, maar Jasper heeft hem gevonden hoor, hij lag helemaal op de bodem van de wasmand.'
Motor
Van verschillende kanten kreeg ik te horen: krijgen we een foto te zien van Jasper met zn helm? Ja dus, maar echt scherp kreeg ik m niet. Maar het blijft mooi om Jasper te zien spelen met zijn eigen motor, dat eigenlijk een autootje is. Zijn outfit heeft hij inmiddels zelf uitgebreid, afgekeken van papa. Wie een motor rijdt, heeft handschoenen nodig en laten er nou altijd sokken door ons huis slingeren. Op een dag wist Jasper een sok om zijn handje te krijgen en stond hij voor mijn neus te stampen met zijn voetjes omdat de andere sok om zijn andere handje moest. Dat is inmiddels een dagelijks ritueel. Handschoenen aan, helm op (heel even maar, want de helm zit ondanks alle pogingen van mama niet echt lekker) en als het kan ook nog een zonnebril. Snel op de motor en vroemmmmmmmm... En dan moet alles weer af en uit.
woensdag, oktober 25, 2006
Kiezen
Hier in huis komt de stilte nooit voor de storm maar altijd er na. Jasper was vier dagen huilerig, hangerig en plakkerig, en maar knauwen op zijn vuistjes. Slapen ging niet goed en eten al helemaal niet, er moest weer aan wat nieuwe kiezen gewerkt worden. Net nu we een weekendje naar de ouders van Adam gingen om de verjaardag van uncle Jake te vieren. Zaterdag zouden we eerst met zn drietjes naar Cambridge gaan om wat rond te struinen en lekker te lunchen. Daar kwam niet veel van terecht en van gezellige dagen bij opa en oma ook niet echt. In plaats daarvan liep ik het hele weekend met een zeurend kindje op mijn heup. Gisteren kon Jas de hele dag alleen maar nee schudden. Bij alles wat ik deed of zei of vroeg. Nee nee nee. Af en toe ging hij er bij liggen en keek me heel doordringend aan. Nee nee nee mama, snap je het dan niet? Uiteindelijk heb ik hem maar in bed gelegd, ik wist het ook niet meer. Hij was pas twee uurtjes wakker en ik verwachtte niet echt dat hij weer ging slapen. Maar dat deed hij wel, bijna drie uur achter elkaar. Heerlijk die stilte!
maandag, oktober 23, 2006
vrijdag, oktober 20, 2006
Helm
Jasper is een echt jongetje; helemaal gek op motors. Papa heeft een motor en iedere ochtend moeten we uit het raam kijken hoe hij wegrijdt. Als we aan het wandelen zijn dan speurt Jasper vanuit de buggy naar motors en als ik dan 'doh' hoor dan moet ik altijd even kijken waar de motor staat. Bij een motor hoort een helm en in de afgelopen maanden heeft Jas een kleine obsessie ontwikkeld met helmen. Adam heeft er een stuk of vier want om te paragliden heb je ook een helm nodig en Jas wil het liefst zo'n veel te grote helm van papa op zijn kleine blonde hoofdje en dan op zijn autootje zitten en broemmmmmm zeggen. Toen had ik een plan. Ik zou een helm voor hem gaan maken. Adam zei: maar we kunnen toch ook gewoon een helmpje voor hem kopen? Maar nee, zelf maken leek me veel leuker. En dus ging ik op een avond in de weer met papier maché en een ballon. Een paar dagen later knipte ik in Jaspers bijzijn de ballon in model en ik zag hem denken: het is een helm!!! Ja die wilde hij wel op zijn hoofdje, Jasper ging alvast zijn autootje halen. De helm paste maar bleef niet echt lekker zitten. Er moest schuimrubber in, en laten we nou ook nog een schuimrubberwinkel in Seaford hebben! Daarna nog een likje verf en nu heb ik ook maar bedacht om er een J op te schilderen en vlammen om m extra stoer te maken. Als Jasper m dan niet leuk vindt dan heb ik er in ieder geval zelf veel plezier aan beleefd!
donderdag, oktober 19, 2006
Zwemmen
Een paar weken geleden raakte ik op het strand aan de praat met een vrouw uit Portugal die ook in Seaford woont en een zoontje van dertien maanden heeft. Toen bleek dat we bij elkaar om de hoek wonen, besloten we om een keer af te spreken. Zo gezegd, zo gedaan. Vorige week gingen Jasper en ik op bezoek en Jas vond het geweldig want Cristina had de woonkamer omgetoverd tot speelparadijs voor de jongens en er lag een schaaltje vol met koekjes! Na die middag besloten we om een keer te gaan zwemmen met de jongens. Dat was afgelopen dinsdag. Jasper paste met zijn piepkleine billetjes nog in zijn babyzwembroekje maatje 68. Je zag hem denken: wat gebeurt er nu weer? Nee hij vond het niet leuk, de eerste vijf minuten dan. Daarna was het groot feest. Jas gaat als hij heel tevreden is soms spinnen als een poes. En dat deed hij in het zwembad, tot hilariteit van alle aanwezigen. Het aan en uitkleden in het kleine badhokje is minder leuk, maar we hebben toch afgesproken om iedere week te gaan.
zondag, oktober 15, 2006
vrijdag, oktober 13, 2006
Dino's
We hebben iets nieuws en het heet Dino's. Dino's is een soort speelparadijs in het sportcomplex bij ons om de hoek. Een hele grote zaal vol luchtkastelen en klimrekken en trapautootjes en wat al niet meer. Bijna alles is zacht en bouncy en fel gekleurd. Deze week waren Jasper en ik voor het eerst eens gaan kijken. Wat een feest! Normaal gaan we alleen naar het sportcomplex om naar het speeltuintje te gaan en Jas had al een paar traantjes gehuild toen we dat gewoon voorbij gelopen waren. 'Wacht maar,' zei ik steeds, 'ik heb een verrassing.' En toen liepen we dus samen die hal in, hand in hand. Oh my! Jasper sloeg (echt waar) een klein gelukskreetje en deed zijn handje voor zijn mond. Daar stond hij dan, in peuter heaven, te trappelen met zijn kleine voetjes. Lopen ging van enthousiasme niet meer en dus stak hij zijn armpjes omhoog en wees toen hij op mijn heup zat naar het grote luchtkasteel. Een uur en heel veel glijbanen en klimrekken en springkussens later vielen we allebei bijna om van vermoeidheid. Jasper sputterde niet eens tegen toen ik zijn schoentjes weer aan deed, maar volgende week gaan we zeker weer.
donderdag, oktober 12, 2006
Boeken
Ik kreeg een mailtje waarin stond: zeg, hou je wel een beetje je website bij. Uh ja, ik was er even niet. Het afgelopen weekend had ik het eerste deel van mijn kundalini yoga teacher training. Dat was leuk maar ik miste Jasper, die thuis verwend werd door papa en Lien, wel heel erg. Maandag wilde Jasper de hele dag alleen maar vastgehouden worden en toen ik hem achterliet op de creche huilde hij grote tranen. Dinsdag was alles weer back to normal en hadden we veel plezier samen. Ik moest naar Brighton om iets op te halen en al schuilende voor de regen ontdekten we de kinderbibliotheek. Honderden prentenboeken in grote bakken, niet op alfabetische volgorde maar gewoon om in te graaien. Een heel groot zacht vloerkleed en kleine bankjes om op te zitten. Jas ging steeds op pad om een nieuw boek te zoeken en klom dan heel tevreden terug op mijn schoot om het te bekijken. Ja boeken zijn leuk. Iedere avond voor het slapen lezen we nu het boek over aap die wel in bad wil maar niet naar bed, tot hij zo moe is van al het spelen dat hij vanzelf omvalt van de slaap.
dinsdag, oktober 10, 2006
maandag, oktober 09, 2006
dinsdag, oktober 03, 2006
Moe
Sommige dagen beginnen beter dan andere. Vanochtend begonnen we niet echt goed. Jasper werd huilend en hoestend wakker, wilde geen schone luier, niet zijn pyjamaatje uit, geen schone kleertjes aan, niet lachen naar mama en zelfs niet naar papa die slaperig om het hoekje kwam kijken. In de keuken probeerde ik pap te maken, met een huilend kindje aan mijn been. Toen viel hij ook nog want lopen gaat niet goed als je met het verkeerde been uit bed bent gestapt. Nog grotere tranen. Pas na een paar minuten zag ik dat mijn witte t'shirt een rode schouder had gekregen. Bloedneus? Nee tandje door zijn lip. Het bloed liep in kleine dracula stroompjes uit zijn mondje. Maar toen was er pap, met kaneel en banaan en een fles warme melk en kon de dag toch nog beginnen. Jasper kon eindelijk een beetje lachen en kijk aan: alle tandjes zaten er nog. Dat was dan weer een meevaller.
Abonneren op:
Posts (Atom)