zaterdag, februari 27, 2010
Okay
De afgelopen weken zijn zo druk geweest en er is nog even geen tijd om bij te komen. Eerst was Adam een week weg en de moeder van Adam een paar dagen hier, toen kwam mijn mama nog een paar dagen logeren en vervolgens gingen we een week op vakantie, daarna had Jasper nog een paar dagen vrij en kwamen opa en Coco nog een paar dagen. Jasper was inmiddels wat ziekjes geworden en zowel Olive en Jasper sliepen slecht. Deze week werkte ik hard om alles weer back to normal te krijgen. Mijn kinderen houden van een beetje regelmaat. Twee dagen en nachten was alles weer helemaal okee en toen werd Olive ziek en waren we weer terug bij af. Meisje had hoge koorts en lag de hele nacht naast me te brabbelen. Af en toe keek ze me verbaasd aan en zei: mum, what are we doing? We slapen Olive, antwoordde ik en dan zei Olive steeds: Okay. Ze kan zo mooi praten mijn kleine meisje, en okay is haar favoriete woordje. Maar ze is ook heel eenkennig en wil vooral de hele dag vastgehouden worden door mama. Jasper slaapt gelukkig weer goed. Hij heeft een nieuwe hobby: mama helpen met eten koken. Jasper roerde altijd al in pannen en vraagt al sinds hij kan praten: what would you like to eat? Dan kookte hij vervolgens allerlei pretend maaltijden. Maar tegenwoordig laat ik hem gewoon meehelpen in de keuken. Jasper haalt de groente uit de doos, wast alles netjes onder de kraan en mag met zijn eigen mes de groenten snijden. Dat laatste is het allerleukste en hij kan het nog goed ook. Vanavond hebben we samen pizza gemaakt. Het begint ons weekend ritueel te worden: Pizza picknick bij de open haard. Ik ben wel moe, maar het is ook okay.
dinsdag, februari 09, 2010
Sneeuw
Baby UK gaat een weekje naar de sneeuw. Of zoals Jasper het zegt: we are going to the mountains!!! We hebben Jasper een paar dagen eerder uit school gehaald, zodat hij dik anderhalve week vrij heeft. Heerlijk! School is the best, zegt hij zelf altijd. Maar ik heb hem toch het liefst bij ons. Over een week weer terug online met foto's uit de sneeuw.
donderdag, februari 04, 2010
woensdag, februari 03, 2010
dinsdag, februari 02, 2010
Twee
Olive's verjaardag was feest. Jasper vond het nog het leukst van iedereen. Hij mocht zaterdagavond opblijven om te helpen met de ballonnen en de slingers. Hij moest heel even slikken toen we Olive's kadootje alvast aan hem lieten zien (een heel stoer rose stepje) maar toen ik uitlegde dat Olive nu kadootjes krijgt, en hij op zijn verjaardag, toen zei hij heel groot: en op Olive's verjaardag mag ik langer opblijven om te helpen. Olive wist heel goed wat er aan de hand was. Het was feest en dat was voor haar. Ze klapte de hele dag in haar handjes en zong uit volle borst mee met alle happy birthdays. 's Ochtends, voordat het huis volstroomde met bezoek, had ze een uurtje geslapen. Maar om 4 uur 's middags was ze toch echt weer moe. Mum, zei ze, Sleep? Das goed, zei ik en zo sliep Olive een uur boven in haar grote bed, terwijl beneden de tent afgebroken werd door een boel kinderen en nog meer volwassenen. That's our girl, zeiden Adam en ik tegen elkaar. Olive doet niet aan drama, die gaat gewoon even liggen. Olive is twee en zegt volgens het boekje nee. Dat doet ze al maanden en ze zegt het zo leuk. Soms pakt ze met twee handen mijn gezicht vast en zegt: Mum? MUM? (hoor je me?)... No no no no NOOO! Ze moet er zelf ook om lachen, dat scheelt.
Abonneren op:
Posts (Atom)