Naar binnen
Originally uploaded by BabyUK.
zondag, april 27, 2008
vrijdag, april 25, 2008
RRR
Alle moeders weten van de 3 R'en: Rust, Reinheid en Regelmaat. Dat hebben babies en kleine kinderen nodig. Die Reinheid had ik al snel ingewisseld voor Ruimte toen ik moeder werd, want natuurlijk zijn mijn kinderen schoon (in ieder geval één keer per dag, voor een minuut of vijf). Kinderen hebben ruimte nodig, om zichzelf te ontwikkelen. Letterlijk ruimte om te kruipen, rennen, spelen en ook figuurlijk ruimte, zodat niet alles ingevuld en bedacht wordt door een goedbedoelde grown-up. Maar nu met de geboorte van Olive moet ik weer aan de Rust en de Regelmaat. Jasper zat met een week of 6 al in een aardige 'routine'. Vaste tijden voeden en slapen. Geen probleem. Ik had ook alle tijd van de wereld om me aan de routine te houden. Als Jasp om tien uur 's ochtends begon te huilen voor melk, stopte ik hem in de kinderwagen en ging snel een blokje om zodat ik het nog tot half 11 kon rekken. Nu lukt dat voor geen meter. De enige regelmaat die ik met Olive heb, is dat ze om 7 uur naar bed gaat 's avonds, hoewel dat vaak half 7 is omdat ze dan al zo moe is, en dat we om 7 uur of half 8 weer opstaan. Voeden doe ik om de twee uur, soms na drie en heel heel soms na vier uur. Ik hoor van alle kanten dat ik het moet rekken. Maar waarom eigenlijk?? Zodat ik een uur met een huilende baby rond moet lopen, wat alleen maar onrust bij Jasper veroorzaakt? Haar op vaste tijden laten slapen, lukt niet met een lawaaierige peuter in huis. Meestal slaapt Olive in de tuin in de kinderwagen, een uurtje hier en een half uurtje daar. En 's nachts slaapt ze heel goed, al is het alleen het eerste deel. Van 7 tot 2. Doorslapen heet dat. Jammer alleen dat ze het niet van 12 tot 7 doet. Dus ja ik zit nog veel rechtop in bed, en ook daar valt geen regelmaat in te ontdekken. Soms wordt ze maar 1 keer wakker, soms 2 en soms vaker. Over de Rust heb ik het verder maar niet. Rust in huis? Met een kindje van bijna drie? Arme Olive, denk ik af en toe, maar als ze wakker is, heeft ze de grootste glimlach op haar kleine baby snoetje. Voorlopig ruil ik mijn R'en even in voor drie L'en: Liefde, Lachen en Lekker veel melk.
woensdag, april 23, 2008
Clown
Jasper is bijna drie en hij is de afgelopen maanden zo gegroeid en veranderd. Ineens is hij zijn eigen persoontje geworden, of zoals een vriend van ons het laatst zo mooi zei: hij is zichzelf geworden. Het allerleukste is nog wel dat hij ineens echte grappen maakt. Joke, zegt hij er dan nog achteraan en dan moeten we allebei nog harder lachen. En als ik maar een beetje lach dan zegt hij nog: it's funny mummy. Vandaag had hij ook een nieuw spel bedacht. Op de creche speelt hij met zijn vriendjes vaak in the family corner, of zoals wij vroeger zeiden: vadertje en moedertje. Vandaag speelden we samen dat Jasper mama was en ik papa. Hij had het zelf bedacht. Mummy, mummy, zei hij opgewonden, you daddy mummy, me mummy. Het duurde even voordat ik het begreep want hij struikelde bijna over zijn eigen woorden, maar toen antwoorde ik: ok mummy. Schaterlachen! Jasper kwam niet meer bij: híj was mummy! Toen wilde hij mij met daddy aanspreken, maar aangezien hij nog steeds in iedere zin die aan mij gericht is 3x mummy zegt werd dat steeds: mummydaddy. Waar ik dan weer heel erg om moest lachen, en Jasper ook. En zo gingen we door, totdat we allebei rood zagen van het lachen en de tranen over mijn wangen rolden.
Jasper is bijna drie! De raap staat weer in bloei en de velden zijn knal geel. Dat doet me altijd denken aan de dag dat hij geboren is. Hoe we naar het kraamhuis reden door dat prachtige landschap. Mummy, zei Jasper vanmiddag in de auto: man paint grass yellow. En net toen ik uit wilde leggen dat het bloemetjes waren, werden we ingehaald door een gele auto en zei hij: and man paint car mummy.
Jasper is bijna drie! De raap staat weer in bloei en de velden zijn knal geel. Dat doet me altijd denken aan de dag dat hij geboren is. Hoe we naar het kraamhuis reden door dat prachtige landschap. Mummy, zei Jasper vanmiddag in de auto: man paint grass yellow. En net toen ik uit wilde leggen dat het bloemetjes waren, werden we ingehaald door een gele auto en zei hij: and man paint car mummy.
vrijdag, april 18, 2008
Krant
Toen ik in verwachting was van Olive kon ik niet bedenken hoe mijn leven zou gaan veranderen. Met de komst van Jasper was mijn hele bestaan al op zn kop gezet. Ik moest leren dat ik nog maar nauwelijks tijd voor mezelf had. Voordat ik moeder werd, kon ik een hele zaterdag met koffie en de weekendkrant aan tafel zitten. Mijn vrije dagen vlogen voorbij met niks doen, en dat vond ik heerlijk. Met de komst van Jasper was dat ineens verdwenen. Mijn koffie was ineens altijd koud en de krant te dik om aan te beginnen. Maar hoe zou dat gaan met nog een kindje? Jasper, Adam en ik hadden na een paar jaar samen een goeie regelmaat gevonden. 's Middags als Jasper sliep, had ik tijd om even wat voor mezelf te doen en 's avonds na het eten als Adam en Jasper samen in bad gingen, ruimde ik snel het huis op zodat Adam en ik nog een hele avond hadden als Jasp om 7 uur in bed lag. Dat is nu niet meer. 's Middags als Jasper slaapt, is Olive wakker en 's avonds als ze allebei eindelijk in bed liggen, staat het huis nog op zn kop en is het al lang zeven uur geweest. Ik verlang, meer dan Olive, naar een nieuwe regelmaat. Niet iedere twee uur voeden, vaste slaaptijden, om 7 uur het huis weer voor ons. Maar het kost me al heel veel moeite om de tijd tussen de voedingen wat te rekken. Ze is nog maar klein, zeg ik steeds tegen mezelf, we komen er wel. En de weekendkrant gaat gewoon weer ongelezen bij het oud papier.
zondag, april 13, 2008
dinsdag, april 01, 2008
Machine
Jasper en ik hebben iedere dag dezelfde conversatie. Wie heeft al die rommel gemaakt? vraag ik, terwijl ik de kamer rondkijk. En dan zegt Jasper: me, me, me! En dan zeg ik: en wie gaat al die rommel opruimen? En dan zegt Jasper met een grote stoute glimlach: mummy. Maar ik ben toch geen cleaning-machine, zeg ik dan. En daar moet Jasper dan om lachen, en soms als hij een beetje baldadig is dan zegt hij: ja!! Maar vandaag had hij een ander antwoord verzonnen. Hij zei: you mummy-machine. En dat ben ik ook. Ik ben een mama-machine die de hele dag doordraait en dan ook nog een nachtdienst erachteraan doet. Ik kook en maak schoon en ruim eindeloos speelgoed op. Ik vul Jaspers buikje met eten, de hele dag door, en Olive's kleine buikje met melk melk melk. Ik schenk appelsap in, schil peertjes, pel een banaan. Ik zing liedjes en lees boekjes, ik sus en ik troost. Ik was kleertjes, vouw ze weer op, ik kleed Olive aan en help Jasper die het zelf wil doen. Ik stop mijn baby in bad en daarna haar grote broer. En bij alles wat ik doe, moet ook weer opgeruimd worden. De keuken, de badkamer, de slaapkamers, de gang en de trap, de zitkamer en de eetkamer. Iedere dag ontploft het weer. 's Ochtends, 's middags en 's avonds. Het is eindeloos, het houdt nooit op. En als ze dan eindelijk allebei slapen, moet ik ook snel naar bed want het duurt nooit lang voordat Olive weer wakker is en wil drinken. Mummy-machine, ik had geen beter woord kunnen verzinnen.
Abonneren op:
Posts (Atom)