Even liggen
Originally uploaded by BabyUK.
woensdag, februari 28, 2007
Nursery
Jasper gaat nog steeds twee ochtenden in de week naar de creche en altijd als ik hem op ga halen, krijg ik een dagrapportje mee naar huis. Daar staat op hoeveel hij gegeten en gedronken heeft, hoeveel luiers er verschoond zijn en wat er in zat, of hij geslapen heeft en het leukste van alles: wat hij gedaan heeft. Ik krijg er altijd een grote glimlach van, want op de creche doet Jasper precies hetzelfde als thuis. Met de telefoons spelen, torens bouwen, boekjes lezen en koken in de home corner. Nu is Jasper al een paar weken iedere dag druk met tsea, thee zetten voor mama. Hij pakt dan het metalen theepotje, een kopje en een lepeltje, giet en roert en geeft me dan uiteindelijk heel trots het kopje en zegt: tsea, tsea. Toen ik hem maandag op ging halen, zei een van de meisjes: och Jasper is zo lief geweest, hij heeft voor iedereen thee gezet. En zo stond het ook op zijn rapportje: Jasper has been making tea for all his friends today. Het is fijn dat hij naar de creche gaat, want er moet ook gewerkt worden maar ik zou toch het allerliefst de hele ochtend daar voor het raam staan om te kijken hoe hij in de weer is.
maandag, februari 26, 2007
dinsdag, februari 20, 2007
Slapen
We slapen weer! Toen de maat echt echt vol was, heb ik oordoppen gekocht voor mezelf en een klein nachtlampje voor Jasper. Mannetje ging op regime. Ik ben niet echt van het uithuilen, vijf of tien minuten is prima maar niet een uur. En dus ging het zo: iedere keer als Jasper wakker werd, liet ik hem eerst vijf minuten huilen (ik met oordoppen in en kussen over mijn hoofd want dat geluid snijt dwars door mijn moederhart) en dan ging ik naar hem toe. Dan kreeg hij een klein slokje koude melk (lust ie niet) en dan legde ik hem weer terug. Ik zei niks, ik keek hem niet aan. Dan weer vijf minuten huilen. De eerste nacht vond hij het niks, hij schreeuwde moord en brand, urenlang, maar ik heb volgehouden en na twee nachten merkte ik al verschil. Toen kwam oma logeren en die had een nieuwe vriend voor Jasper gevonden: Poes. Poes lijkt net op Aap behalve dan dat hij oranje is en een poes. Het was liefde op het eerste gezicht. Nu zetten Jasper en ik samen eerst Tiddyteddy aan, dat is zijn kleine lampje, dan maken we samen speen vast aan de slaapzak en dan zeg ik: nightnight, ik zie je morgen weer. En dan houdt hij Aap in zijn ene armpje en Poes in de andere. En dat is het. Appeltje eitje. Totdat er weer een kies doorkomt natuurlijk of zijn buikje pijn doet of zijn neus vol met snot zit. Maar de afgelopen twee weken heben we in ieder geval weer geslapen.
zaterdag, februari 17, 2007
vrijdag, februari 09, 2007
Haar
Vandaag is dan eindelijk de schaar in Jaspers haar gegaan. Ik had al eerder wat puntjes er afgehaald en zijn pony een beetje bijgeknipt, maar echt shocking was het nooit. In de supermarkt en op straat worden we altijd aangesproken, zo gaat dat denk ik als je een kindje hebt. Mensen vragen: hoe oud is hij? Is he a good boy? En de laatste tijd ineens: is het een jongetje of een meisje? Een jongetje met lang haar, antwoorde ik dan. Nou ja, lang haar... een mooi matje met krullenpluis was het. Ik kon er een klein staartje van maken. Maar vandaag heb ik het dus afgeknipt. Dat was nog best moeilijk. Even vond Jas het wel leuk, maar toen wilde hij weglopen en begon te huilen. Uh ja... ik had rigoreus die mat er afgehaald maar er moest ook nog een beetje model in. Ik weet niet of ik de kapper betaald had, als mij dit model was aangemeten. Maar Jasper staat het prachtig. Want hij is voor mij toch het mooiste kindje allertijden. En op tafel staat nu een klein bakje met wit gouden lokjes. Wat moet ik daar dan mee doen? Inlijsten?
donderdag, februari 08, 2007
Praten
Jasper is een kletsmajoor. Niet iedereen snapt waar hij het over heeft, maar Adam en ik komen samen een heel eind. Moi moi, betekent more of wel meer en kan over bijna alles gezegd worden: meer pap, meer melk, meer appelsap, meer spelen, meer lezen, meer kietelen, knuffelen, stoeien... Ba is bal en ook bus. Jah is ja en nee kun je schudden. Ooh is hot of wel warm: het eten, de verwarming, het bad. Gooooh is klok of clock en die ziet hij ineens overal: in de keuken, in verschillende boekjes, op de kerktoren en bij het station. De telefoons zijn favoriet om mee te spelen. Wie zou hij bellen, denk ik soms? Dan staat hij in een hoekje van de kamer met zijn Winnie de Pooh telefoon bij zijn oor en hoor je: Jah, jah... even stil... klein lachje... dan ineens een beetje vragend: akoediekoediekoediekoediekoe? ... nog een lachje... jah, jah, jah... en dan zwaait hij even met een handje, als in: bye bye, ik ga je weer neerleggen. Heel veel kindjes hebben op deze leeftijd al een heuse woordenschat, maar ik geniet nog maar even van Jaspers eigen taaltje. Als hij straks echt gaat praten, gaat die telefoonrekening van ons nog verder omhoog!
maandag, februari 05, 2007
zondag, februari 04, 2007
Aap
Jasper en Aap zijn nog steeds onafscheidelijk. Jasper en Aap 1. Aap 3 was na mijn mislukte poging om hem om te wisselen met Aap 1 in de la beland. Aap 1 bleef bij Jasper en werd iedere dag dunner, viezer en ouder. Het verschil was te groot om Jasper nog te foppen. Ik bedacht een plan. Aap moet in bad, zei ik gisteren tegen Jasper. Jas snapte het, zocht Aap en liep naar de badkamer. Nee, Aap gaat in een ander bad, hij moet in de was. Ook dat snapte hij. We pakten de wasmand, gingen naar beneden en Jasper liep meteen naar de achterdeur. Samen deden we Aap in de wasmachine, stopten de rest van de was in de trommel, poeder erbij en programma aan. Jasper moest even huilen toen de machine aansloeg. Een uur later haalden we samen Aap uit de machine. Snel in de droger. En toen kwam mijn plan. Toen Jasper en Adam die avond in bad zaten, haalde ik de was uit de droger, stopte alles in een mand, haalde Aap 3 uit de la en legde hem bovenop de berg met schone was. Toen Jas klaar was voor de nacht, liep ik met de mand naar boven. Kijk eens wie hier is! Oh, wat is Aap schoon en zacht. Jasper rook aan Aap, kauwde even op een pootje en gaf hem toen een knuffel. Plan geslaagd. Tot we 's avonds Jasper hoorden hoesten, een zware nare hoest en daarna een grote huilbui. Jasper had overgegeven. Over Aap 3. En toen Jas schoongepoetst en opgelapt was, haalde ik toch maar weer Aap 1 tevoorschijn. Kijk eens Jas, wat een geluk, Aap is nog helemaal schoon.
donderdag, februari 01, 2007
Tea
Vanmiddag plofte ik op de bank. Mag ik nu even zitten Jas? Met een kopje thee? Jasper knikte ja en zei: Tsea, tsea. Maar eerst kreeg ik het helikoptertje met het zonnepaneel in mijn handen geduwd. Die moest ik onder de lamp houden, en toen nog een keer en nog een keer en nog één keer, echt de laatste keer nu. Toen de boerderij boekjes lezen. Daarna moest ik het spelletje doen met de blinddoek (mama heeft een blinddoek en kan Jasper niet vinden, gieren van het lachen... nog een keer, nog een keer) En toen had Jasper bedacht dat de knuffels ook tsea moesten drinken. Een voor een haalde hij ze uit de mand en duwde alle koppies en snuitjes in mijn theekopje. Daarna moest ik mee naar de keuken. Ik probeerde nog: nee, nu even niet, nee, nee, okee dan, wat is er? Koekjes. Bij de tsea hoort een koekje. Voor Jasper dan. Mag ik dan nu even zitten Jas? Ja, knikte hij heel zoet. Heel even dan.
Abonneren op:
Posts (Atom)