zondag, oktober 30, 2005
woensdag, oktober 26, 2005
Geluk
Ik heb ineens veel minder om over te schrijven. Ons leven is weer wat gewoner geworden. De waanzin van de eerste maanden (bevalling, klein klein babietje, slapeloze nachten, tepelkloven, groeispurtjes, alles anders en nieuw) heeft plaats gemaakt voor een nieuw dagelijks geluk. Jasper slaapt tegenwoordig 's nachts (op een enkele nacht na, dan hoor ik hem ineens kletsen om drie uur 's nachts en als ik dan ga kijken, ligt hij druk met zijn teddybeer te worstelen), drinkt grote flessen met melk, poept luiers vol zonder krampjes, en kan eindeloos spelen met powermouse en aanhang. Hij lacht en kraait en kletst en huilt af en toe nog grote tranen. Het is wel groot geluk, dit dagelijkse geluk. Mijn lieve grote man en mijn lieve kleine man. BabyUK blijft nog wel bestaan, maar het dagelijkse dagboek zal misschien meer wekelijks worden...
dinsdag, oktober 25, 2005
Box
Het huis krijgt steeds meer vorm en sinds een paar dagen is 'Jasper corner' klaar. Het is een hoek in de eetkamer waar een oude box staat met een prachtig nijntje kleed, heel veel mooie speeltjes en een mobiel met muziekje. Daar ligt Jas nu af en toe, zijn rollovers te oefenen. Van de ene naar de andere zij en nog een keertje terug. En maar kletsen. Ik zit ondertussen aan tafel, een beetje te lezen en te kijken naar mijn mannetje, en bij te komen van de drukte van de afgelopen maanden.
maandag, oktober 17, 2005
Op
De melk is op. Nou ja, bijna op. Er is in ieder geval niet meer genoeg voor mijn kleine Jasper. Half september begon ik met een eerste fles 's avonds, naast de borstvoeding. Twee weken terug begon ik met een tweede aan het einde van de ochtend. Toen kreeg hij ook twee keer per dag een hapje rijstepap. Maar het was nog niet genoeg. 's Nachts huilde Jas om de drie uur en dan had hij echt honger. Toen wilde hij op een middag mijn melk niet drinken. Grote tranen (en kleintjes bij mij) tot Adam snel een fles klaar had. Die hebben we er toen ook maar ingehouden. Na de derde fles ging hij ineens doorslapen. Van 7 tot 7. Voor een week. Ik had ineens nog maar één voeding 's ochtends over en kreeg iedere dag minder melk... en dus kreeg Jas weer honger. Toen heb ik de knoop maar doorgehakt en ben ook begonnen met een ochtendfles. En inmiddels ook nog een voor de late avond, want die honger blijft. Ik had het wat langzamer af willen bouwen, nog voor een paar weken mijn kleine kindje dat heel tevreden mijn melk drinkt. Maar kleine babietjes worden grote baby's. En nu is de melk op.
zondag, oktober 16, 2005
Oeps...
... BabyUk is een beetje verwaarloosd. Niet de échte baby UK, maar wel zijn website. Het was druk druk druk in Seaford. Eerst Marieke op bezoek, toen andere Marike en nu Ienes. En er moest ook nog gewerkt worden, achter de computer en in het huis. En toen ging de verbinding ineens stuk! Maar kleine Jasper maakt het goed (en zijn moeder ook). Hij drinkt grote flessen met melk, en wil de melk van zijn mama echt niet meer, die is ook bijna op. Snel even een foto nu, anders houdt opa het niet meer vol.
maandag, oktober 10, 2005
Buiten
Marieke is een paar dagen hier (gezellig!) en we zijn eindelijk naar de cliffs gegaan. Daar hebben we het al jaren over maar steeds kwam het er niet van en bleven we in Brighton hangen. Nu wonen we zo'n beetje om de hoek van Birling Gap, waar Beechy Head begint. Jasper ging mee. Dan zouden we lekker een stuk wandelen en zou hij slapen in de buggy. Right! Het was prachtig weer en wij waren er klaar voor maar Jas wilde niet slapen, en ook niet gewoon zitten. Met veel moeite hadden we de buggy via een best wel steil pad naar boven gekregen, zodat we over de grasvlakte naar de vuurtoren konden lopen. Maar mijn kindje bleef maar huilen. Toen maar even wat melk van mama gedronken en daarna weer naar beneden, de auto in. Toen sliep hij binnen drie minuten. Marieke en ik zijn maar in de zon gaan zitten, met cream tea, en Jasper nog in slaap in het autostoeltje onder een boom. Ook gezellig.
vrijdag, oktober 07, 2005
Boos
Ik ben een beetje boos. Ik had het al niet zo op de verloskundigen en wijkverpleegsters. Met hun grafieken en tabellen en beleid. Zo rechtlijnig! Een moeder moet zes maanden borstvoeding geven, dat heeft de overheid in Engeland zo besloten. Ik wilde ook zes maanden volledig zelf voeden, maar heb het uiteindelijk maar vijf maanden volgehouden. Nu geef ik 's ochtends mijn melk, rond half 12 een grote fles en een hapje rijstebloem, 's middags weer mijn melk, en 's avonds weer wat rijst en een fles. Als Jasper 's nachts honger heeft, kan ik hem ook nog zelf voeden. Maar na drie dagen slaapt hij al steeds langer door. Vannacht zelfs van 7 uur 's avonds tot 6 uur 's ochtends. Heerlijk! En toch kreeg ik een standje van de verpleegkundige vandaag. Het is echt beter om zes maanden volledig zelf te voeden. Ook toen mijn kindje op de weegschaal te licht bevonden werd (6.1 kilo). (Te licht volgens haar grafiek! Ik heb een heel blij, actief kindje. Hij trappelt en rolt en beweegt de hele dag. En hoewel hij niet veel babyspek heeft, is hij echt niet mager. Lekker buikie, stevige beentjes. Niks mis mee.) Toen ik doorvroeg waarom ik zo nodig zes maanden zelf moet voeden, kreeg ik wel een heel raar antwoord. Engeland houdt zich aan het mondiale beleid, wat betekent dat de overheid hier dezelfde standaard aanhoudt als Unicef in Afrika. En omdat afrikaanse vrouwen door slecht water beter langer zelf kunnen voeden, moeten vrouwen in Engeland dat ook doen. Nou vraag ik je!! En ja, natuurlijk is het beter voor een kindje om borstvoeding te krijgen, zeker de eerste weken en ook de eerste maanden. Maar het lijkt me ook beter voor een baby van vijf maanden om 's nachts te slapen en niet om de drie uur te hoeven voeden. Wat ook nog eens een stuk beter is voor de moeder.
woensdag, oktober 05, 2005
Van je af
Jasper had een paar moeilijke nachten. Veel huilen, veel drinken, weinig slapen. Ik heb de afgelopen maanden heel veel energie gehad, ook al moest ik er 's nachts nog uit om Jasper te voeden. Hij viel altijd meteen weer in slaap en tien minuten nadat hij wakker was geworden, lag ik ook weer te slapen. Nu was hij ineens echt wakker en ik kon voor het eerst niet bedenken wat er was. Tandjes? Krampjes? Honger? Na drie nachten trok ik het niet meer, ik was zo moe. Adam en ik waren het er snel over eens: er moest iets veranderen. Ik moet af en toe een break, en dat is nog best moeilijk want wij hebben geen ouders in de buurt en vrienden werken allemaal overdag. Adam is druk met het huis en de creche vind ik nog geen optie. Tja. We hebben wel iemand die twee of drie halve dagen in de week op kan gaan passen zodat ik wat kan werken, maar we hebben nog geen tijd gehad om met haar af te spreken. Het is ook een beetje veel: en een huis opknappen en een klein kindje. Maar vanaf vandaag krijgt Jasper een tweede fles met hapje aan het einde van de ochtend (het ging er in als koek). Afgelopen nacht sliep hij weer goed, en ik voelde me meteen weer beter. Maar ik ga echt de borstvoeding afbouwen. Fijn vooruitzicht en ook een beetje verdrietig want dan is hij niet meer mijn kleine puppy dog. Maar een echt kindje. Vijf maanden vandaag!!
dinsdag, oktober 04, 2005
maandag, oktober 03, 2005
Commentaar
Helaas. Er kan geen commentaar meer geleverd worden op BabyUK. Ik heb de functie uitgeschakeld want ik kreeg steeds vaker en steeds vreemder ongewenst commentaar. Geen SPAM op mijn weblog! BabyUK moet schoon blijven als pas gewassen babybilletjes ja! Wie toch wil reageren kan me mailen... adres is bekend.
zondag, oktober 02, 2005
Lunch
Vandaag zijn Jasper en ik samen naar Brighton geweest voor een verjaardag. We zouden met een grote groep gaan lunchen in een pub. Een kindvriendelijke pub, nu de vriendengroep is uitgebreid met de little lad. Om één uur zouden we er allemaal zijn. Zo gezegd zo gedaan. Ik had Jasper vroeg zijn dutje laten doen en hij werd netjes om kwart voor twaalf wakker. Toen nog even melk drinken. Tien over twaalf. Tas pakken met kadootje, luiertje, babywipes, spuugdoekje en schone kleertjes (just in case..) en Jasper in de auto. Tien voor half een. Nog even stoppen om een kaart te kopen voor bij het kadootje, kaart schrijven met snel kopje koffie erbij, Jasper weer terug in de auto. Kwart voor een. Geen benzine, tanken, betalen, snel terug naar de auto... huilend kind. Een uur. Jasper troosten, raam blinderen tegen de felle zon. Tien over een. En toen moest ik nog naar Brighton rijden en een parkeerplaats zoeken en naar de pub lopen, en de buggy binnen krijgen. Het was inmiddels twee uur en iedereen had honger! Jasper moest er van huilen, vijftien mensen die ineens allemaal zijn kant op keken. Maar daarna was het heel gezellig. Tot drie uur. Toen was het weer tijd voor melk en daarna voor een dutje en dat kon allemaal beter in de auto dan in een drukke pub. Ja toch wel een ander leven, met kindje.
zaterdag, oktober 01, 2005
Slapen
Jasper heeft geen problemen meer met in slaap vallen. Moe? Duimpje in de mond, oogjes dicht, slapen. Bedtijd is nog steeds 7 uur 's avonds maar de afgelopen week haalde hij dat niet. Na zijn badje, zijn hapje babyrijst, de fles en nog wat melk van mama heeft hij altijd nog even zijn oogjes open, maar als ik hem dan in zijn wipstoeltje wil leggen om nog even rustig te zitten dan slaapt hij binnen een minuut. Iedere avond. Ik vind het wel prima want hij houdt het 's ochtends tegenwoordig tot half 8 vol. Dan is hij wel rond een uur of 7 wakker maar vermaakt zichzelf prima voor een half uurtje. Adam en ik worden dan wakker van zijn kletspraatjes en dat is wel de leukste wekker die we ooit gehad hebben.
Abonneren op:
Posts (Atom)