dinsdag, januari 29, 2008

Waiting

Nee, er is nog geen baby. De afgelopen negen maanden was er af en toe verwarring over de uitgerekende datum. We gingen van 31 januari, naar 1 februari, naar 29 januari en uiteindelijk naar de 30e. Bijna dus. Bijna. Als de baby er volgende week dinsdag nog niet is, 5 februari, dan moet ik naar het ziekenhuis om te kijken of het litteken op mijn buik het nog wel redt. Misschien moet de baby zelfs die dag gehaald worden met een keizersnee, maar dat hoop ik niet. Af en toe heb ik lichte weeën maar echt doorzetten wil het niet. En dan is Jasper er natuurlijk ook nog. De ouders van Adam zijn vanochtend vertrokken naar St Lucia voor 10 dagen, een vakantie die ze al geboekt hadden voordat ik zwanger werd, en dus is al onze hoop gevestigd op Jake & Amanda. Er zijn ook genoeg vrienden in de buurt, maar ik wil zo graag dat Jasp ergens is waar hij zich echt veilig voelt. En bij zijn oom en tante is hij heel erg graag. Adam is veel thuis want een hele dag alleen voor Jasper zorgen lukt me niet meer. En dus rommelen we wat aan met zn drietjes... en wachten we.

donderdag, januari 24, 2008

Tijd

Het is tijd dat de baby komt, dat vindt Jasper ook. Iedere avond huilt hij grote tranen omdat het me niet meer lukt om hem in bed te leggen. Ik kan het wel als het moet, maar ons hele avondritueel met liedjes en melk en heel veel knuffels duurt iets te lang nu er nauwelijks nog ruimte is voor Jasper om op mijn schoot te zitten. En dus legt Adam hem in bed. Mai give milk, huilt Jasper hysterisch. En dan pakt hij met zijn kleine handjes mijn been vast en zegt: please Mai, please. Ja maar, papa vindt het ook leuk om jouw melk te geven, probeer ik dan. Of ik zeg heel streng: nee Jasp, naar boven nu. Maar de tranen blijven komen. Nadat we hem even laten huilen, gaat Adam meestal terug zijn kamertje in om een deal te sluiten. De deal is: mama komt nog een kus geven. Nee, zegt Jasper dan, a cuddle. Nee, zegt papa, a kiss. En zo verder totdat Jasper toegeeft en ik zijn kamertje in kan. Dan springt hij overeind en zegt: a cuddle Mai, a cuddle. Gisteren kwam ik weg met een kusje nadat ik had gezegd: Jasp de baby komt al heel snel, en dan kan mama jou weer gewoon knuffels geven. Dat snapte hij. Baby come now, zei hij. Ja, ik geloof dat zelfs Jasper er klaar voor is.

vrijdag, januari 18, 2008

donderdag, januari 17, 2008

Baby Aap

Hoewel ik er bij iedereen op hamer dat het echt even klaar is met cadeautjes voor Jasper, hoor ik van verschillende kanten dat het wel een goed idee is om de baby een cadeau mee te laten brengen voor zijn grote broer. Daar zit wat in natuurlijk. Jasper heeft ook zelf een knuffelbeertje uitgezocht voor zijn nieuwe broertje of zusje. En dus reed ik vanochtend met Adam mee naar Brighton toen Jasp naar de creche was. Ik wilde een mooie puzzel kopen want Jasper is sinds een paar weken geobsedeerd door zijn thomas the tank engine puzzels en hij is reuze trots dat hij ze helemaal zelf kan maken, zelfs die met 24 stukjes. Maar gisteren in bed had ik nog een klein cadeautje bedacht. Ik wist alleen niet of het wel bestond... In Brighton aangekomen waggelde ik zo snel mogelijk naar Animal World, een winkel vol knuffelbeesten en toen ik de drempel nog maar net over was, zag ik al meteen wat ik zocht: Baby Aap. Hij zat op me te wachten. Iedereen die regelmatig de BabyUK leest, weet van Aap. Jaspers beste vriend. Monk heet hij hier in huis. Ik wist dat er een grotere versie van Jaspers Aap bestond, en hoopte dat er ook een kleinere was. Het meisje in de winkel vertelde dat hij net die ochtend binnen gekomen was. In de auto terug naar Seaford liet ik Baby Aap aan Adam zien. Adam vond m prachtig en de hele weg naar huis moesten we er om lachen. Monk krijgt ook een broertje of een zusje.

Slaap kindje



Originally uploaded by BabyUK.

woensdag, januari 16, 2008

Dekbed

Ik ben al weken heel veel thuis. Autorijden staat me een beetje tegen met die dikke buik en aangezien het leven met een peuter al druk genoeg is, probeer ik zo veel mogelijk te rusten. Als Jasper tussen de middag slaapt, dan ga ik ook naar bed en als hij lekker aan het spelen is, ga ik snel even zitten met mijn voeten omhoog. Maar gisteren wilde ik de deur uit. En dus gingen Jasp en ik samen naar Brighton met als missie een dekbedje voor Jasper. Het regende en stormde en het was niet de ideale dag om op pad te gaan, zeker niet gezien het vergevorderde stadium van mijn zwangerschap, maar we vonden uiteindelijk een parkeerplaatsje in de grote garage en Jasper ging netjes in de buggy zitten. My duvet, riep hij de hele tijd en uiteindelijk vonden we een eenpersoons dekbed, een heel plat kussen en een mooie hoes met gekleurde dieren. Toen moest ik de buggy met Jasper en de reusachtige tas waar alles inzat nog terug duwen naar de auto en terugrijden naar Seaford. Ik was uitgeput. Maar Jasper was apetrots op zijn veel te grote dekbed. Het ligt dubbelgevouwen in zijn spijlenbedje zodat het een beetje een slaapzak is. Gisteravond gingen Adam en ik om de beurt kijken hoe hij lag te slapen onder die enorme berg dons, met zijn hoofd op zijn kussentje, een beker met water onder zijn ene arm, aap onder de andere en een hele dierenfamilie daaromheen. De baby is er nog niet, maar Jasper is al helemaal grote broer.

Jasper & Papa


Jasper & Papa
Originally uploaded by BabyUK.

dinsdag, januari 15, 2008

Praten

Het duurde eindeloos voordat Jasper begon te praten. Het was soms alsof hij niet durfde. Dan fluisterde hij heel zachtjes een woord, en dan alleen tegen mij of tegen Adam. Nadat het laatste bezoek uit Nederland in december geweest was, besloot ik om even over te schakelen naar het Engels. Normaal gesproken praat ik Engels als Adam thuis is en probeer ik Nederlands te praten als Jasp en ik samen zijn. Hij verstond allebei de talen goed, maar praten schoot maar niet op. Ik wilde het even vooruit duwen, ook omdat het me handig leek als hij zichzelf wat beter uit kan drukken als de baby er is. En het werkte. Inmiddels kletst Jasper de oren van mijn kop en zegt eindeloos woordjes na en iedere dag leert hij nieuwe woorden en maakt hij meer zinnen. Hij heeft geleerd om please te zeggen en thank you, zoals het een beleefd Engelsmannetje betaamt, en als hij stout is geweest zegt hij daarna sorry, al klinkt het meer als sowwy. En iedere dag hebben we een klein gesprekje over de baby, die Jasper steevast de bahy noemt. Het werd tijd om het Nederlands weer in te voeren, en dat gaat ook best goed. We maken er een beetje een spelletje van en oefenen samen woordjes. Dan zeg ik: papa zegt 'tree' en mama zegt... En dan zegt Jasper zachtjes: boom. En 's avonds lezen we over mannetje Jas die het altijd koud heeft en over slak en zijn super vrienden en dan herhaalt hij alle woordjes met een Engels accent en zachte g. Het gaat wel goed komen met die twee talen.

zaterdag, januari 12, 2008

vrijdag, januari 11, 2008

Tijd

Mijn tweede zwangerschap is heel anders dan mijn eerste. Toen Jasper nog in mijn buik zat, had ik zo veel tijd. Tijd voor zwangerschapsyoga. Tijd om me voor te bereiden op de bevalling. Tijd om gewoon op de bank te zitten met mijn handen op mijn buik en na te denken over dat kleine wezentje dat voor altijd bij ons ging horen. Nu heb ik een heel ander dagelijks leven. Bijna alles draait om Jasper en om ons kleine huishouden. Ik maak steeds lijstjes met dingen die ik nog moet doen, en als die lijstjes afgewerkt zijn dan heb ik weer een nieuw lijstje in mijn hoofd. En steeds als ik denk dat mijn nest af is, ontploft de boel weer en ligt er weer een berg was te wachten, moet er weer stofgezogen worden, en heeft Jasper al zijn speelgoed op een reusachtige hoop gegooid en zegt heel tevreden: look Mai, the sea. Ja een zee van rommel. 's Avonds ben ik te moe om nog tijd te maken voor het trappelende mensje in mijn buik. Dus laat ik de yoga en schop de zwangerschapsboeken onder het bed. Het enige wat lokt, is de berg met kussens op bed en een beetje warme melk. Ons tweede kindje zal er ineens zijn. Zonder dat ik er echt bij stil gestaan heb, zonder eindeloze gedachten over het wonder dat zich voltooid heeft in mijn buik. Maar hij of zij zal voor altijd bij ons horen, net zoals Jasper. En ons kleine huishouden zal wat groter worden en nog wat drukker. Maar geef me nog een paar weken om me voor te bereiden.

woensdag, januari 09, 2008

In bad


In bad
Originally uploaded by BabyUK.

Boy or girl

Weet je het echt niet?? vragen mensen steeds. Nee, ik weet het echt niet. Ik wilde het wel weten maar ik wilde het ook niet weten. Ik wil het pas weten als ons kindje klaar is om de wereld in te komen. Maar ik denk wel al dik acht maanden dat het een jongetje is. Toen ik zwanger was van Jasper dacht ik de eerste zeven maanden dat er een meisje in mijn buik zat, en de laatste twee maanden had ik het opgegeven. Ik wist het niet, het kon een jongetje zijn of een meisje, heel eenvoudig. Nu probeer ik dat ook steeds te bedenken. It's a boy or a girl. Maar toch denk ik steeds: het is een jongetje. Ik heb geen voorkeur. Een jongetje lijkt me geweldig... en een meisje ook. Een gezond kindje dat net zo veel lacht als zijn of haar grote broer, daar hoop ik op.

zondag, januari 06, 2008

vrijdag, januari 04, 2008

Spelen

Jasper heeft een hele lading nieuw speelgoed gekregen met kerstmis. Maar zoals altijd speelt hij er nauwelijks mee. Er zijn zo veel andere dingen om mee te spelen, en ik laat hem en geniet op een afstandje. Gisteren was de steel van de stofzuiger een paard. Hij had het tussen zijn beentjes gestoken als een stokpaardje en riep de hele tijd: My horse, my horse. Na al dat geren kreeg het paard honger en dus haalde Jasper een pan uit de keuken en vulde die met steentjes van het strand. Eat my horse, eat. Daarna mocht het paard slapen onder de tafel, met een dekentje. De pan was inmiddels omgetoverd tot muziekinstrument en Jasper trommelde er op los met een plastic lepel. Ben je een muzikant Jasp, vroeg ik vanuit de keuken. Jasper knikte en rende even later naar de gang om zijn muts te pakken, die legde hij op de grond, zoals de straatmuzikanten in Lewes doen. Mai, mai, riep hij, give me a coin! En dus gaf ik mijn straatmuzikantje een muntje in zijn muts. Hij straalde helemaal en ik was zo trots op hem. En daarom een verzoek voor iedereen die het komende jaar nog deze kant op wil komen: neem alsjeblieft geen kadootjes mee. Kadootjes zijn voor verjaardagen en voor kerst en sinterklaas. We hebben al zo veel en Jasper speelt er zo weinig mee. Soms hoor je volwassenen sneren dat kinderen zo verwend zijn. Maar een kind ís niet verwend, een kind wórdt verwend. Jasper heeft in ieder geval niet veel meer nodig dan wat pannen en lepels. En dat willen Adam en ik graag zo houden.

donderdag, januari 03, 2008

Rust

Vandaag was de eerste echt rustige dag in weken. Heeeerlijk! Ik ben klaar met werken maar Jasper blijft voorlopig drie ochtenden in de week naar de creche gaan en dus was ik vanochtend alleen thuis. Gisteren hadden Adam en ik de hele dag puingeruimd, een nieuwe kast in elkaar geschroefd en een plank opgehangen, speelgoed uitgezocht en schoongemaakt. Ik had de babykleertjes samen met Jasp gesorteerd en in de wasmand gestopt en een berg met schone was opgevouwen. Vanochtend toen de jongens de deur uit waren, overviel me een wonderbaarlijke rust. Muziekje aan, ontbijt gemaakt en aan tafel gezeten met een tijdschriftje. Daarna wat aangerommeld, formulieren ingevuld voor kinderbijslag en in bad en toen was het alweer tijd om Jasp op te halen. Die heeft na een ochtend creche altijd honger en slaap en toen hij weer in zijn bedje lag, kon ik op de bank. 's Middags hebben we samen aan tafel gezeten en memory gespeeld en toen een puzzel gemaakt en het was zo gezellig samen. Ik zie uit naar de komst van de baby maar ik ben ook blij met deze laatste weken. Met iets meer tijd voor mezelf en nog even extra veel tijd voor Jasper. Het is de stilte voor de storm.

Laatste maand


Laatste maand
Originally uploaded by BabyUK.