Broer en zus
Originally uploaded by BabyUK.
woensdag, november 26, 2008
Tunnel
Ik vind het niet altijd makkelijk dat eerste jaar met een baby. Het is heel heel mooi en onvergetelijk. Maar ook zwaar en vermoeiend. Dat vond ik met Jasper en dat vond ik ook met Olive. En ik weet ook nog dat ik bij Jasper ineens uit die tunnel was en dat alle zwaarte van me afviel. Toen waren er nog wel af en toe moeilijke dagen en zware nachten, maar dat maakte niet uit. Dat gevoel heb ik nu weer. De afgelopen weken (maanden?) waren heel vermoeiend. We waren om de beurt ziek, ik had veel werk en maar weinig uren wanneer de kindjes allebei tegelijk in de creche waren, en veel sliep ik niet. Toen kreeg Olive ook nog longontsteking. Ik stond in de overlevingsstand. Maar Olive knapte op en met zn drietjes (Jasper, Olive en ik) gingen we naar Nederland waar ik even bij kon komen. We hadden heerlijke dagen en toen we weer thuis waren, liep het ineens zo goed. Mijn kleine Olijfje was een stuk gegroeid en heel tevreden. Jasper speelde er op los. Ik durfde het niet meteen toe te geven maar nadat ik een paar dagen met een grote glimlach rond gelopen had, wist ik het zeker: ik ben uit de tunnel! En net op tijd, want volgende week vertrekken we met zn vieren naar Tenerife voor dik vijf weken. Het is niet zo maar een vakantie, we willen uitzoeken of we misschien een tijdje daar willen wonen. We zijn dus maar een weekje terug in Engeland en zijn druk in de weer met werk afronden en voorbereiden op de reis. Jasper is vandaag met zn papa naar de kapper geweest en kwam terug met groene streepjes in zijn haar. Super hero hair, zei hij met een grote glimlach. En ja, het kan er weer uitgewassen worden. Olive heeft vandaag haar inentingen gehad, en is weer helemaal op krachten na wekenlang hoesten. We hebben er veel zin in. We are going on a long holiday to Tenewief! roept Jasper de hele dag en daarna: I not wear my trousers! Jasper heeft een hekel aan lange broeken en loopt nog steeds het liefst de hele dag in zijn shorts. Dat ik de strijd om Jasper in warme kleren te krijgen de komende weken niet hoef aan te gaan, is al een grote opluchting. Ja het leven is ineens wat makkelijker. Ik heb die long holiday wel verdiend.
donderdag, november 06, 2008
dinsdag, november 04, 2008
Ziek
Ziek, zieker, ziekst. Na drie weken buikgriep, werd Adam verkouden. Neeeee, dacht ik alleen maar, niet weer ziek. Ik had het huis net van boven naar beneden ontsmet met dettol en alle ramen tegenover elkaar opengezet. We waren weer beter, en ik was nog niet klaar voor de volgende ronde. Maar al snel was Olive ook ziek. Het leek wel mee te vallen, ze was wat snotterig en een beetje huilerig en ze had 's nachts een beetje koorts. Na drie dagen leek het weer beter te gaan. Ze stond weer, een beetje wankel, op haar favoriete plekje bij de bank en lachte heel voorzichtig een beetje. Maar zaterdag ging het helemaal mis. Olive kon haar oogjes niet openhouden en kon alleen maar heel oppervlakkig ademhalen. De weekend dokter die haar onderzocht, had al snel door dat het niet goed was. Olive had een longontsteking veroorzaakt door het RS virus. Het kon een bacterie zijn op de longen en dus kreeg mijn meisje antibiotica. En een inhaler. Ze mocht weer mee naar huis maar zou naar het ziekenhuis moeten als ze zieker zou worden of als ze binnen 24 uur niet een beetje zou opknappen. En ze knapte op, een klein beetje. Haar temperatuur was weer normaal en ze kon haar oogjes weer een beetje openhouden, al was het nog steeds niet langer dan een half uur. Inmiddels zijn we weer een paar dagen verder. En het gaat, het gaat. Olive hoest de longen uit haar lijfje en slaapt nog veel. Jasper is een paar dagen naar zijn Engelse opa en oma. En ik draai weer 24 uur diensten en hoop maar dat Jasper en ik niet ziek worden.
Abonneren op:
Posts (Atom)