maandag, november 23, 2009

vrijdag, november 20, 2009

Broer & Zus

Jasper en Olive zijn de liefste broer en zus van de hele wereld. Vind ik. Olive, die haar uiterste best doet om te praten (Mama? Wa ja la ja wa ja wa ja drink? Wil je wat drinken Olive? Jah...), noemt haar broer tegenwoordig Lala. Jasper vond het eerst niet kunnen want hij heeft een vriendinnetje op school dat Isla heet en hij noemt haar altijd Lala. Maar inmiddels vindt hij het helemaal goed en roept meteen: dat ben ik, dat ben ik, ze bedoelt mij. Als Jasper op school is dan vraagt Olive de hele tijd: Lala? Lala? Lala? School? Ja Jasper is op school. Het is altijd feest als hij weer thuis is. Dan wordt er een hut gebouwd of (nieuw!) een nest. Soms eten Jasper en Olive 's avonds samen omdat Adam later thuis is. Dan ga ik er bij zitten, totdat Olive niet meer wilt eten en dan zegt Jasper: go mum go, I will do it. Dan klimt hij bovenop de tafel en pakt Olive's lepel en tankt er nog wat in. Good girl, zegt hij na ieder hapje tegen zijn kleine zusje. Vanavond lepelde Jasper nog zeker tien happen bij Olive naar binnen. Ik kon mijn ogen bijna niet geloven. Wa la ja wa la wa la wa, kletste Olive met volle mond. Jasper zei: Mam, hoorde je dat?? Olive zei I love you tegen me. En dat zou zo maar kunnen.

dinsdag, november 17, 2009

maandag, november 16, 2009

Eten

We doen met Olive twee stapjes naar voren en dan weer eentje terug. Eten ging zo goed, Olive groeide en groeide en dat deden haar snijtandjes ook. Dat deed pijn en Olive hield haar mond ineens weer dicht, of nam met moeite de bekende drie hapjes. Adam en ik gingen ons niet gek laten maken, maar dat werden we natuurlijk toch na een dag of tien. Inmiddels gaat het weer redelijk en Olive heeft zelfs al een paar nachten goed geslapen. Maar het verschil tussen Jasper en Olive aan tafel is wel heel erg groot. Jasper eet grote mensen borden vol met grote mensen eten. This is so yummy mum, zegt hij stralend als hij een eerste hap van zijn indiase curry heeft genomen. Jasper kan je nog steeds blij maken met een wortel. Of een appel. Chips, koekjes en snoep zitten nauwelijks in zijn systeem. Soms vindt hij het wel spannend, alsof hij weet dat hij dat eigenlijk wel lekker zou moeten vinden. En doet vervolgens drie dagen met een klein doosje smarties. Olive heeft het juist wel op alles wat zoet en zout is. In ons overgezonde huishouden, waar iedere week een grote doos met groenten wordt bezorgd, vers van de biologische boerderij, eet Olive het liefst vissticks, worstjes en graag een beetje rode saus of witte, en zuivelvrije chocolade koekjes. Een hele tijd vonden wij het wel okee. Ze at zo slecht, dan zat er in ieder geval iets in dat kleine lijfje. Maar nu is het toch echt tijd om Olive ook te leren om goed en gezond te eten. Met een beetje hulp van Jasper moet dat toch lukken.

ps. Omdat het bloggen zo leuk is en omdat ik ook meer ben dan alleen de mama van Jasper en Olive, ben ik een nieuwe weblog begonnen: Life of On.

vrijdag, november 13, 2009

zondag, november 08, 2009

Druk

Afgelopen zomer, toen de creche voor Jasper afgelopen was, stopte ik ook even met werken. Even full time moederen leek me wel wat. Als Jasper naar school zou gaan, zou ik Olive ook weer een paar ochtenden naar de creche doen en weer aan de slag gaan. Had ik zo bedacht. Maar toen Jasper op school begon, moest ik er niet aan denken. Het ging net goed met Olive. Na anderhalf jaar niet eten en slecht slapen. Ik wilde helemaal niet van haar af, ik wilde haar dicht bij me hebben en heel goed voor haar zorgen. Bovendien wist ik ook niet hoe ik het allemaal zou moeten doen. Jasper gaat tot de kerst alleen de ochtenden naar school. Als ik alleen de ochtenden zou werken dan zou het een hoop gedoe zijn om eerst Olive weg te brengen, dan Jasper, dan Olive weer ophalen en Jasper weer ophalen. Dus ik besloot om het werk nog maar wat langer even te laten. Als Olive twee is dan kan ze naar een playgroup in de buurt, veel handiger en ook veel goedkoper en Jasper is dan tot 3 uur op school. Inmiddels had ik wel een nieuwe opdracht binnen gehaald: vier keer per jaar een tijdschrift maken voor de Ethical Food Council. Maar dat zou ik wel kunnen regelen met Adam en oma's. Het eerste blad moest afgelopen week gemaakt worden en laat dat nou net de week zijn dat Adam op Tenerife is voor zijn werk. Gelukkig kon mijn moeder een week komen om te helpen. Maar toen viel mama op zondagavond over een tros druiven (slapstick) en belde af. Help!! De moeder van Adam kon ook niet helpen, want die was zelf de hele week aan het werk. De moeder van Jasper's schoolvriendje Theo wist gelukkig wel raad. Zij zou Jasper twee of drie dagen mee naar huis nemen na school. En voor Olive wist ze een goeie en betaalbare childminder. Zo gezegd, zo gedaan. Mijn moeder wist donderdagavond toch nog op het vliegtuig te stappen en stond me de rest van de dagen bij. En zo komt alles altijd goed. Het was wel een zware week. Olive werkte aan haar vier hoektandjes en heeft de hele week slecht geslapen, overdag wilde ze vooral heel veel vastgehouden worden en dicht bij mama blijven. Maar het werk is gedaan en Adam is weer bijna thuis. Ik heb de test doorstaan. Mag ik dan nu weer even full time moederen?