Afscheid

Vandaag zijn onze vrienden en bijna buren Peppie en Hector verhuisd. Naar Swindon, twee uur van Brighton vandaan. Toen wij net hier kwamen wonen, was er nog geen sprake van een verhuizing, maar Hector's moeder werd ernstig ziek en toen was de beslissing om te gaan snel genomen. Peppie hoopte de afgelopen weken dat de baby wat vroeg zou komen zodat ze in ieder geval in de buurt zou zijn, maar dat is niet gelukt. Nu zitten ze in de verhuiswagen richting het westen, en heb ik geen buurmeisje meer die iedere dag even thee komt drinken en kijken hoe het gaat... En ik kon niet eens helpen met dozen sjouwen. Heb in plaats daarvan nog maar een stapel flapjacks gebakken en uitgedeeld rond de helpers, heel mumsy.

31!

Ontbijt op bed, bloemen, een stapel kaarten en postpakketten uit Nederland. En een hele mooie ring met een diamant verstopt in een blueberry muffin. Lucky!

Jarig

Jarig
Originally uploaded by BabyUK.

Hippie

Gisteravond had ik een girls night in (de mannen hadden zich verzameld in de pub om de hoek) met een ceremonie in hippie style ter voorbereiding op de bevalling. De meiden hadden allemaal iets kleins meegenomen om een altaartje te maken, en kraaltjes om een ketting voor me te maken, heel lief. Met allemaal hetzelfde lintje om onze polsen (eerst aan elkaar vastgebonden en daarna door de aanstaande moeder (moi) losgeknipt) wachten we nu op de bevalling. Verder werd er vooral veel gepraat, gelachen, wijn gedronken (niet door mij) en chips gegeten. Om half 12 kwamen de mannen binnenvallen om de resterende flapjacks en carrot cake op te eten. En toen was het ineens twaalf uur en was ik jarig!

Friends

Friends
Originally uploaded by BabyUK.

Buiten

Buiten
Originally uploaded by BabyUK.

En?

De telefoon gaat de laatste dagen steeds vaker. 'En?' vraagt iedereen, 'is ie er al?' Nee nog geen baby. Ik ben officieel pas volgende week zondag uitgerekend, dus ik heb ook nog even. Maar zelf dacht ik steeds dat hij of zij wat eerder zou komen, en met mij de rest van de wereld. Nu begint het ineens te dagen dat het ook twee weken later kan zijn. En dat is dan nog drie en een halve week!

Mobiel

Ik ben nooit een fan geweest van de mobiele telefoon. Jarenlang had ik er geen of leende ik af en toe een oud mobieltje van Marieke of van Goof. Sinds ik in Engeland woon heb ik een inmiddels vintage pay as you go telefoontje. Hartstikke goedkoop want ik vergeet m altijd op te waarderen, en ook wat onhandig want hij zit altijd onderin mijn tas en ik heb dus vooral missed calls of sms-jes die ik niet kan beantwoorden (sorrie, geen credit). Maar op verzoek van Adam heb ik 20 pond credit gekocht, en het volume harder gezet, en de batterij opgeladen. (Hij denkt dat mijn waters gaan breken in de supermarkt en dat de baby er is tegen de tijd dat ik bij de kassa ben.) En iedere keer als een van ons de deur uit gaat, vraagt de ander nu: heb je je mobiel wel? Is tie opgeladen?

Coming soon...

Coming soon
Originally uploaded by BabyUK.

Breathe

Vandaag hadden Adam en ik een yoga workshop. Ik hoopte de hele week dat ik niet voor vandaag zou bevallen zodat ik dit nog kon doen, ter voorbereiding. Mijn yoga juf vertelde over verschillende ademhalingen in verschillende stadia van de bevalling en over houdingen die kunnen helpen bij het baren. Het was meer nog voor de aanstaande vaders; wat zij wel en vooral niet moeten doen. Een van de mannen was nog in de veronderstelling dat alle vrouwen liggend in bed een kind baren, dus voor hem was de workshop zeker geen weggegooid geld. En voor ons ook niet, omdat het eindelijk een positief verhaal was. Niet over pijnstillers maar over oerkracht.

Waiting...

Waiting
Originally uploaded by BabyUK.

Nest 2

Vanmorgen bij de dokter geweest voor mijn 38 weken check. Het hoofdje is ingedaald en de baby is 'definitely on its way out'. Het kan nog een paar dagen duren maar ook een paar weken. Het nest moet dus verder af, en de tas moet ingepakt worden. Adam en ik hebben bij Boots de TENS gehaald (een klein apparaatje dat dmv electrische schokjes zorgt voor meer endorphine in je lichaam), en alle andere kleine dingen die we nog nodig hadden (snacks voor Adam, dextro voor mij). Daarna de baby was aangezet. Alle kleine pakjes, lakentjes en handdoekjes moesten nog een keer gewassen worden voor gebruik. Ook maar meteen het huis wat opgeruimd. De keukenkastjes blinken, laat de baby maar komen!

On

On
Originally uploaded by BabyUK.

Drie generaties

Drie generaties
Originally uploaded by BabyUK.

Vrij

Vandaag was mijn laatste werkdag, mijn zwangerschapsverlof is officieel begonnen. Nog twee en een halve week tot mijn due date dus ik kan hopelijk nog even full time zwangeren en daarna een paar maanden full time moederen. Ik ben nu wel toe aan een beetje rust aan mijn hoofd (en buik) want het zijn drukke weken geweest met veel afspraken en bezoek. Dus voor morgen heb ik mezelf getrakteerd op 75 minuten reflexology. Volgens Adam is mijn agenda nu alweer te vol, maar ik heb ook nog een paar dagen helemaal leeg om eindeloos op de bank of in de zon te zitten en alleen maar een beetje te dagdromen over alles wat gaat komen...

Brighton beach

Manja
Originally uploaded by BabyUK.

Manja is een dagje in Brighton, zo gezellig! De zon schijnt en het lijkt wel zomer in Brighton.

Supermarkt

Vanmiddag waggelde ik wat rond door de supermarkt toen er ineens een jongen van een jaar of 15 voor mijn neus stond. Heel verlegen maar met big smile zei hij terwijl hij naar mijn buik keek: congratulations. En voordat ik wat terug kon zeggen was hij alweer verder gelopen.

Nog 3 weken

Nog 3 weken
Originally uploaded by BabyUK.

Oefening

In de klasjes en uit de boeken leer je dat je waters kunnen breken voordat de weeën beginnen. En dat dat een enorme stroom water kan zijn, of een klein beetje. En dat je dan de vroedvrouw moet waarschuwen omdat de baby een infectie op kan lopen als de vliezen gebroken zijn. Ja de theorie is wel duidelijk, maar toen ik gister ineens wat 'water' verloor, wist ik het niet zo zeker. Misschien was mijn blaas wel lek? Ik liet het maar even zo, tot Adam thuis was en we samen na een uur bedachten dat we misschien toch de vroedvrouw moesten bellen. Die zei meteen dat we naar het ziekenhuis moesten, en had ik mijn tasje wel klaar staan want ze zouden me wel eens kunnen houden. Nou nee, dus Adam en ik hebben als een dolle wat spullen voor mij bij elkaar gezocht en wat pakjes en luiertjes en dingen voor de baby. De afdeling in Brighton was vol en dus mochten we kiezen tussen Worthing, Eastbourne en Haywards Heath. De laatste werd het, en dus reden we 's avonds om half 10 over donkere landweggetjes op zoek naar het streekziekenhuisje. Daar werden we met open armen ontvangen, misschien omdat we allebei in opperbest humeur waren en vooral moesten lachen om de hele situatie. De vroedvrouw had me binnen vijf minuten in bed met een monitor op mijn buik voor de baby, een bloeddrukapparaat om mijn arm, een thermometer in mijn mond en een apparaatje in mijn hand met een knopje waar ik iedere keer als de baby bewoog op moest drukken. Adam kon helaas geen foto nemen want de camera zat in de tas en die hadden we in de auto laten staan, anders zouden ze nog denken dat ik wilde blijven.
Na een uur kwam de dokter kijken, en bleken de vliezen nog intact. Maar de vroedvrouw wilde ons nog niet laten gaan, of we niet wat thee wilden, en ze zou ons eens even een rondleiding geven, voor het geval ik bij hun kwam bevallen. En dus liepen we pas na middernacht het ziekenhuis uit, allebei nog steeds de slappe lach. Leuk, zo'n oefenrondje.

Charlie

Gisteravond na yoga kwam Lucy (een van de vrouwen uit het yoga klasje) haar kindje aan ons laten zien. Baby Charlie, nu net een week oud. We hebben afgesproken dat iedereen probeert om na de bevalling langs te komen na de les om te vertellen hoe het gegaan is, en natuurlijk om de baby te laten zien. Lucy zag er een week na het baargeweld geweldig uit en Charlie was een prachtig mooi mannetje die tevreden lag te slapen in de armen van zijn moeder. De bevalling had 36 uur geduurd maar Lucy vertelde er met veel plezier over. Ja het was wel zwaar geweest maar ook een geweldige ervaring en ze was mega trots op haar topprestatie. En terwijl zij vertelde keken wij allemaal met open mond naar Charlie, en zeiden de hele tijd in koor 'Ooh' en 'Aaaaah', als hij gaapte of een armpje bewoog.
's Nachts droomde ik dat ik ging bevallen, de weeën waren begonnen en ik dacht de hele tijd: oh nee, geef me nog twee of drie weken! En die heb ik hopelijk ook nog.

Voor mijn (nog) ongeboren kleinkind

Lieve kleine,

Terwijl jij je koest houdt in het warme holletje
van je moeders buik, staan aan beide kanten van
de plas heel wat mensen van ongeduld te
trappelen tot het moment dat jij je niet langer
in kunt houden en, van pure nieuwsgierigheid,
deze wereld pardoes komt binnenvallen!

Laat ik je alvast maar vertellen dat je niet meer
terug kunt, voor het geval je dat zou willen,
(niet geheel ondenkbaar, gelet op de penibele staat
waarin onze wonderlijke planeet verkeert).

Sterker nog, er is zelfs al onmiddellijk volop werk
voor je aan de winkel. De mensheid zit verlegen
om je onschuld en kwetsbaarheid, smacht naar
de onvijandigheid van een nieuwe boreling,
heeft schreeuwend behoefte aan je gespeelde
onwetendheid van karma en van de prins geen
kwaad en zoekt troost bij een paar ons hulpeloos
wezen met een hart zo groot als het leven…

Wat zeg je?
Valt het je allemaal wat rauw op het dak, zo vlak
voor je geboorte? Trek je er vooral niks van aan,
lieve kleine, daarom heb ik het juist opgeschreven,
omdat m’n geheugen stilaan op een vergiet
begint te lijken en een gewaarschuwd mens
voor twee telt…

…en als je me later nodig hebt, weet je me vast
en zeker te vinden… tenminste: dat hoop ik!


kusje van je aanstaande grootvader

Crowborough

Vandaag zijn Adam en ik naar Crowborough geweest om de vroedvrouw in het kraamhuis te zien. Wat een verschil!! Niet even snel bloeddruk meten, hartje luisteren en wegwezen, maar eerst uitgebreid praten over de bevalling en hoe het gaat. Daarna alle gebruikelijke tests, baby voelen (ligt nu helemaal goed en is verder gedaald maar moet nog een klein stukje voor het hoofdje engaged is), en het hartje luisteren (niet 10 seconden maar 5 minuten, gewoon omdat het zo leuk is). Ondertussen werden ook de andere vroedvrouwen binnen geroepen om zichzelf voor te stellen en een praatje te maken. Goeie sfeer daar in Crowborough, jammer dat het zo ver rijden is...

Antenatal 2

Terug in hetzelfde zaaltje voor een klasje over de bevalling. De midwife die hier normaal verantwoordelijk voor is, was er vandaag niet en haar invaller wist niet zo goed wat ze moest met alle aanstaande ouders. Een video dan maar, met een thuisbevalling, een ziekenhuisbevalling, een bevalling in het water en een keizersnede, voor het geval dat. Daarna een weinig inspirerend praatje over de eerste, tweede en derde fase van de bevalling. De verloskundige wist het niet zo goed, niet wat ze moest zeggen en al helemaal niet hoe al onze bevallingen zouden gaan verlopen. Ze verontschuldigde zich nog wel op het laatst, en bij het volgende klasje (de bevalling, deel 2, volgende week maandag) zou de gewone juf weer aanwezig zijn...

Braxton Higgs

Gisteren met mama en Adam naar East Dean gereden (ik achter het stuur om mama te laten zien dat ik echt auto kan rijden) naar de cliffs. Even rondgelopen en naar al het natuurgeweld gekeken en toen naar de oude dorpspub voor een echte publunch in de zon. 's Middags mama naar Gatwick gebracht (de volgende keer dat we elkaar zien is er een kindje!) Terug naar Brighton in de auto begonnen de Braxton Higgs, de oefenweeën, en die gingen de rest van de avond door. Niet pijnlijk maar een beetje ongemakkelijk. En Adam schrikt iedere keer als ik een raar geluid maak. Ik denk dat het hoofdje van de baby begint in te dalen, wat me alleen maar goed nieuws lijkt. Dinsdag gaan we naar de vroedvrouw in het kraamhuis dus dan weet ik meer.

xOn

East Dean

East Dean
Originally uploaded by BabyUK.

Oxytocin

Oxytocin is ons nieuwe toverwoord. Er moet oxytocin aangemaakt worden. Oxytocin (hoe vaker je het zegt hoe mooier het woord wordt) is het hormoon dat oa de bevalling in gang zet. Het hormoon dat er voor zorgt dat moeder en kind meteen een band met elkaar krijgen, en het hormoon dat helpt bij de borstvoeding. (Er wordt zelfs gezegd dat oxytocin het geheugen van vrouwen na de bevalling aantast, dit omdat vrouwen anders nooit weer zwanger willen worden.) Hoe meer oxytocin hoe beter. En hoe komen we er aan? Door ons te omringen met lieve, positieve mensen. (De rest moet even opzouten.) En chocola helpt, en cake. Dus vanmiddag heb ik met mama een groot stuk carrot cake gegeten. Alles voor de baby...

Life before birth

Vanavond hebben we allemaal voor de televisie gezeten: de aanstaande oma, mama, papa en baby in de buik om te kijken naar Life before birth. Een twee uur durende documentaire waarin een baby voor de geboorte negen maanden gevolgd wordt met 3D echo. Waanzinnig! De baby 'loopt' al met tien weken door de baarmoeder, doet z'n oogjes open (soms al met 18 weken) en trappelt en doet alsof het een kickboxer is. Na 6 maanden beginnen de zintuigen echt te ontwikkelen en reageert de baby op voedsel, geluid en aanraking. Baby zuigt op zijn duim om vast te oefenen voor de borst en trekt een boos gezicht als de dokter te hard op de buik duwt. Volgens de televisiegids is de documentaire wat langdradig, maar als zwangere vrouw kan ik er natuurlijk geen genoeg van krijgen, en lijkt het even alsof het mijn baby is op het televisiescherm.

Midwife

Vanmiddag naar mijn midwife geweest voor controle. Het is een beetje een raar mens met weinig tijd en niet veel aandacht voor 'haar' zwangere vrouwen. Maar ik had me goed voorbereid en heb de ene vraag na de andere gesteld. De baby maakt het goed. Het hoofdje ligt beneden en is al een stuk gezakt maar nog niet ingedaald, ruggetje ligt rechts en moet nog naar voren draaien (go baby go!). Hartje klonk goed. Bloeddruk in orde. En als alles goed gaat, was dit mijn laatste bezoekje want de volgende twee afspraken zijn in het kraamhuis. Alleen als de baby ingeleid moet worden, moet ik nog terug naar vroedvrouw Sally.

Nog 1 maand

Nog 1 maand
Originally uploaded by BabyUK.

Antenatal 1

Vandaag had ik mijn eerste antenatal class: borstvoeding. En dus zette Adam mij om half 2 af bij een oud centrumpje ergens achter in Hove (deze les was alleen voor de vrouwen en niet voor de partners). Typisch lelijk Engels: systeemplafonds, oud behang op de muur, vieze vloerbedekking. (Een vriend die jaren geleden uit Zimbabwe naar Engeland kwam, vertelde een keer hoe schokkend hij die armoede in het begin vond. In zijn dromen was Engeland, toch een van de rijkste landen ter wereld, bedekt met een laagje bladgoud, niet met vies vergeeld behang.)
Maar goed. In twee uur werden ons de ins en outs van borstvoeding geven bijgebracht, met behulp van een plastic babypop en twee borsten, eentje gebreid met roze wol en eentje van stof die ook binnenstebuiten gedraaid kon worden om de binnenkant van de borst met alle melkklieren prijs te geven. Het klinkt nu vooral hilarisch maar het was ook wel leerzaam. En gezellig want waar zwangere vrouwen bij elkaar zijn, wordt ook altijd veel gepraat, gelachen en thee gedronken.
Volgende week ga ik samen met Adam naar het volgende klasje: de bevalling!

On

On
Originally uploaded by BabyUK.

Adam

Adam
Originally uploaded by BabyUK.

Fish & Chips

Zondag

Een zondag in Brighton. Ontbijten met scrambled eggs, crispy bacon, thee en de zondagskrant. Zon. Zee. Slenteren langs het strand, Fish & Chips en heel veel krijsende meeuwen. Het leek wel een familie-uitje, Adam en ik en de baby in de buik die groter en groter groeit. We hebben naar wat huizen gekeken in Newhaven en in Seaford, maar nog niks gevonden, en voorlopig zitten we hier ook nog goed. Zeker nu de zon weer schijnt en we het strand als voortuin hebben.