maandag, december 31, 2007

Kerst

De laatste weken van het jaar zijn hier altijd de drukste weken. Kerst is een groots festijn in Engeland, zeker als je kinderen hebt, en wordt al weken van tevoren gevierd met christmas parties en christmas drinks met vrienden en familie. Op de dag zelf eet zo'n beetje heel Engeland hetzelfde gerecht: kalkoen met alle trimmings en veel wijn. Alles gaat volgens traditie. Ontbijt, lunch, de hapjes, het toetje, de kadootjes. En na vijf jaar in Engeland kan ik eindelijk met volle overtuiging meedoen. We hadden Jasper al dagenlang uitgelegd dat de grote sokken, de christmas stockings, opgehangen moesten worden bij de openhaard op kerstavond en dat father Christmas dan door de schoorsteen zou komen met kadootjes, 's nachts als iedereen lag te slapen. Jasper vond het reuze spannend. Voordat hij naar bed ging op kerstavond hadden we met zn drietjes alles klaargezet, een mince pie voor de kerstman en een flesje cider met een glas, en een wortel voor het rendier. Daarna hadden we een liedje gezongen voor de kerstman: jingle bells, want dat is het enige kerstliedje dat Jasper kent. De volgende ochtend toen Jasper wakker werd riep hij heel hard: down mai, go down now. En dus gingen we snel met zn drietjes naar beneden en keken heel voorzichtig om het hoekje van de deur. Was hij geweest?? Jasper wist het niet helemaal zeker want het was nog een beetje donker. Maar toen riep hij ineens: Jaaaaaaaah en wees naar het bordje met de kruimels en de aangevreten wortel. Hij was echt geweest. Dat was mijn lievelings moment. En al die kadootjes en dat lekkere eten daarna was leuk, maar niet zo mooi als die twee grote ogen van Jasper die ochtend.

vrijdag, december 21, 2007

Kerstshow

Oh kindje van mij! Dat dacht ik toen Jasper met alle andere kinderen de kerk in Seaford in kwam lopen. Het festijn was niet helemaal goed begonnen want ik had Jasper die middag wakker moeten maken omdat we anders te laat zouden komen. En Jasper wakker maken, is vragen om problemen. Een half uur lang huilde hij grote tranen en met heel veel moeite kreeg ik hem weer in de auto om naar de creche te rijden. Op de parkeerplaats wilde hij zijn schild niet om, totdat ik zei dat het een tas was en of Jasper die voor mama wilde dragen. Tuuuurlijk, knikte hij meteen. De kerk zat bomvol en alle kindjes moesten in hun prachtige outfits op het podium zitten op kleine stoeltjes. Dat ging allemaal goed. De leidster las een verhaal voor over de 'festive farm' en tussendoor kwamen alle bekende Engelse kinderliedjes langs. De kleintjes zongen mee en maakten alle bijbehorende bewegingen met hun handen. Niet mijn Jasper. Die had ontdekt waar mama stond en keek me de hele voorstelling met grote ogen aan. Mai, zag ik zijn mondje af en toe zeggen. Toen hij bij het schildpaddenlied naar voren moest komen met de andere schildpadden deed hij dat netjes, hoewel ik hem even zag twijfelen of hij niet beter naar me toe kon rennen. Daarna kwam de kerstman binnen en dat was voor veel kindjes te veel. Ook voor Jasper, die kwam op me afgestormd met grote tranen. Maar toen we weer thuis waren, wilde hij zijn schild niet meer af en zong uit volle borst en dan vooral over de schildpad die al het badwater op had gedronken... bubble bubble bubble.

Turtle


Turtle
Originally uploaded by BabyUK.

Kerk


Kerk
Originally uploaded by BabyUK.

woensdag, december 19, 2007

Schildpad

Al heel wat weken terug kreeg Jasper een briefje mee naar huis van de creche. Er stond op: this year your child will be a ...... in our annual christmas show. En op het stippellijntje had een van de leidsters ingevuld 'turtle'. Adam en ik kregen allebei tranen in onze ogen. Adam van het lachen en ik van emotie dat mijn zoon al zo groot is dat hij meedoet in een heuse voorstelling. Of we het kostuum konden maken, stond er ook nog bij. En al die weken dacht ik: tuurlijk. Een schildpad, dat is niet zo moeilijk. Het spektakel is morgen middag en gisteren dacht ik ineens: oh god, wat ga ik maken? En dus gingen Jasp en ik samen naar de stoffenwinkel in Seaford en legde het probleem voor aan de aardige mevrouw die daar werkte. Die nam het zeer serieus en kwam aan met een rond kussen, stof om een hoes te maken en voor het patroon op het schild. Nog wat banden voor over zijn schoudertjes zodat hij zijn schild als een rugzak kon dragen, een effen outfit eronder en een muts erbij. Klaar. Nou ja bijna, gisteravond zat ik de hele avond op de bank met naald en draad en wist uiteindelijk een donker groene hoes te maken voor om het kussen. Adam knipte ondertussen de turqoise (want staat leuk bij zijn hema muts) vlekken voor op het schild en aan het eind van de avond hadden we het kussen in de hoes en de vlekken op het schild. Het zag er prachtig uit, vonden we zelf. Jasper zelf heeft al enige tijd twijfel over zijn rol als schildpad. Steeds als ik erover begin zegt hij: no mai, shark. Ik ben geen schildpad, ik ben een haai. Maar toen hij vanochtend zijn schild zag liggen, sloeg hij toch even zijn handjes voor zijn mond. En toen ik zei dat deze turtle én heel groot én heel snel was, kon hij zich wel verzoenen. Morgen volgen de foto's en het verslag.

dinsdag, december 18, 2007

Flo

Jasper heeft vannacht eindelijk weer geslapen. Dat ging zo: ik kon echt niet meer, niet nog een nacht zonder slaap. Ik heb ook nog een kindje in mijn buik waar ik voor moet zorgen. En dus had ik toen we samen in bad zaten Jasper uitgelegd dat hij echt moest proberen om te slapen. En dat hij mama niet mocht roepen omdat hij een knuffel wilde, alleen als hij au had. Ik had hem uitgelegd dat Aap zich een beetje alleen had gevoeld omdat Jasper nu al nachtenlang alleen maar mama wilde knuffelen en dat hij als hij wakker werd eerst Aap moest zoeken. Dat mama's ook moesten slapen. En dat de baby in de buik ook moe was. En uiteindelijk had ik gezegd: als je vannacht goed slaapt, gaan we morgen iets leuks doen. Flo, zei hij meteen. Flo is zijn vriendinnetje Florence en er is niks leukers dan spelen met Florence. Al om kwart voor 6 lag hij in bed want hij was zo moe van al die slechte nachten. En de hele nacht bleef het stil. Toen Adam om 7 uur op stond om te gaan werken, was het nog steeds stil. Om 8 uur toen ik onder de douche stapte, hoorde ik nog steeds geen geluid. Uiteindelijk ging ik om half 9 zijn kamertje in en daar lag hij in een diepe slaap. Heel voorzichtig deed hij zijn oogjes open, gaf me een big smile en zei: Flo. En daarna: no call mai. Ik heb mama niet geroepen. Vanmiddag gaan we spelen bij Florence.

Koud


Koud
Originally uploaded by BabyUK.

maandag, december 17, 2007

Amsterdam

Jasper is nog steeds ziek. Hij hoest, hij spuugt, hij zweet en huilt de hele nacht lang en ik loop op mijn laatste benen tussen zijn en mijn bed heen en weer. Meestal belandt hij tegen de ochtend tussen Adam en mij in, met drijfnatte haartjes en zijn gezichtje vol snot. Veel heb ik niet geslapen sinds Edinburgh en echt goed voel ik me nu even niet. Maar dat is okee. We zijn de dagen doorgekomen op de bank en op bed met heel veel boeken en grappige gesprekjes. Mijn lievelings gesprek van de afgelopen dagen ging over tante Marieke. Jasp heeft het vaak over haar en hij heeft onlangs het boek ontdekt dat hij een tijd terug van Misja gekregen heeft: Adam in Amsterdam. Het is een soort reisgids/leesboek voor kinderen en Jasper is er nog een beetje te klein voor maar omdat Ki in Amsterdam woont, wil hij het toch steeds zien. Eerst vertelt hij me dan over de dieren in Artis waar hij met Mariek geweest is en dan over de treinen die je vanuit haar raam kan zien. En waar woont Ki dan? En dan komt het: in Hammerkam. En als ik dan zeg: Hammerkam?? Dan zegt hij heel streng: No, no, no mai. Alsof hij wil zeggen: nee dat zeg je verkeerd. En dan herhaalt hij nog een keer: Hammerkam. Amsterdam?? zeg ik dan. En dan knikt hij tevreden: Jah mai, Hammerkam.

zaterdag, december 15, 2007

Groot


Groot
Originally uploaded by BabyUK.

Edinburgh


Edinburgh
Originally uploaded by BabyUK.

Break

Afgelopen week waren Adam en ik twee dagen naar Edinburgh. Jasper logeerde bij zijn Engelse opa en oma, Grandpa & Moomoo en wij vlogen dinsdagochtend vroeg naar Schotland. Wat een feest. We sliepen in een prachtig hotel en wandelden van cafeetje naar juicebar naar restaurant, deden kerstinkopen, dronken glühwein op de kerstmarkt en bezochten Edinburgh castle. En ja we hadden het wel vaak over Jasper, ook omdat we allebei zo gewend zijn om dingen aan hem te laten zien. En dus wezen we voortdurend naar motors, kerstbomen en etalages vol kerstverlichting en zeiden: Jasp would have loved that... Woensdagavond vlogen we weer terug en die nacht werd Jasper ziek en lag de hele nacht met zijn warme zieke lijfje tussen ons in. Nu zijn we drie lange zieke nachten verder en lijkt onze mini break alweer eindeloos ver weg. Jasper knapt weer een beetje op en hopelijk is hij volgende week weer helemaal de oude en klaar voor alle kerst festiviteiten. Het worden drukke weken!

zondag, december 02, 2007

Geluk

Jasper is groot geworden. Groot, lief, mooi, sterk, klein kindje van mij. 's Nachts wordt hij soms nog wakker en dan heeft hij vaak gedroomd en zit met grote bange ogen in zijn bedje. Vannacht ook. Mai, Maaaaaai, schreeuwhuilde hij midden in de nacht. Hij kroop weg in mijn armen terwijl ik hem gerust probeerde te stellen en zo zaten we twintig minuten lang op de grote mand in zijn kamertje, terwijl de baby in de buik schopte en schopte. Ik was volmaakt gelukkig. Jasper dicht bij me, zo vertrouwd. De geur van zijn haartjes, zijn armpjes om mijn nek, de stof van zijn pyjamaatje, het geluid van zijn ademhaling. Alles. En dat kleine babietje in mijn buik dat schopt en trappelt. Een jongetje, denken we steeds, maar een meisje kan natuurlijk ook. Nog onbekend, maar toch al vertrouwd en onderdeel van ons gezin. Uiteindelijk legde ik Jasper weer terug, maar hij bleef bang en kwam uiteindelijk in het grote bed terecht. Tussen Adam en mij in. En zo sliepen we de rest van de nacht, met zijn vieren dicht tegen elkaar aan. Toen ik vanmorgen mijn ogen opendeed, was Jasper al wakker. Hij had me niet wakker gemaakt maar gewoon gewacht. Mai, zei hij zachtjes. Groot, lief, mooi, sterk, klein kindje van mij.

Oma jarig


Oma jarig
Originally uploaded by BabyUK.

donderdag, november 29, 2007

dinsdag, november 27, 2007

Nesting

Nog 9 weken te gaan. Of 11 of misschien nog maar 7... wie zal het zeggen. De buik groeit en groeit en in huis wordt langzaam ruimte gemaakt voor nog een kindje. Jaspers baby kleertjes moeten uitgezocht worden. Ik heb een tweedehans kinderwagen/autostoeltje gekocht. De slaapkamer is opnieuw ingericht zodat de mosesbasket makkelijk naast het bed kan staan. En ik ben vooral de hele dag in de weer met opruimen. Kamer voor kamer maak ik schoon gewapend met stofdoek en stofzuiger. Jasper maakt er dan dezelfde middag nog een enorme puinhoop van, maar dat maakt niet uit. Aan het einde van de dag kruipen we samen op handen en voeten rond en rapen duplo blokken, plastic gereedschap en half opgegeten rijstwafels op. Soms lijkt het alsof er alleen maar meer huishoudelijk werk te doen is iedere dag, maar inmiddels heb ik bedacht dat dat komt omdat ik een stuk trager ben. Jasper lijkt, na de aanschaf van de kinderwagen en een bezoekje aan de vroedvrouw, ineens te snappen dat de baby ook echt bij ons komt. Hij maakt zich nu af en toe zorgen over hoe de baby dan de buik uit moet. Vandaag heb ik uitgelegd dat de babydokter een speciale sleutel heeft die in de navel past. Hij knikte heel serieus, alsof hij wilde zeggen: ik snap het mama. Soms zou ik willen dat het al eind januari was. Een broertje of een zusje voor Jasper, ik kan niet wachten.

zaterdag, november 17, 2007

King Papa

Het is zaterdagavond en Jasper ligt te slapen. Vannacht rond een uur of twee komt Adam weer thuis. Jasper heeft hem drie weken helemaal niet gezien. Marieke (ook wel bekend als Ki en de allerliefste peettante op de wereld) is weer naar huis. In de gang staat een groot kunstwerk voor papa dat we vanmiddag gemaakt hebben. Het bestaat uit het grote schoolbord waar ik opgeschreven heb: Welcome home King Papa (dat is Jaspers nieuwe naam voor Da), vier ballonnen (een voor Mai, een voor Jasper, een voor Papa en een voor de baby), een collectie herfstbladeren die we vanmiddag in het park opgeraapt hebben en twee schilderijen van Jasper. Wat wil je maken voor papa? vroeg ik. En daar hoefde Jasper echt niet over na te denken. Een koe. De koe is een groot vel met heel veel zwarte verf en een beetje blauw voor de lucht. Daarna hebben we handafdrukken gemaakt en toen nog een groot gekleurd hart. Morgen zijn we weer compleet, na zes lange weken, en ik kan niet wachten...

donderdag, november 15, 2007

Cake


Cake
Originally uploaded by BabyUK.

Koe

Een kindje voorbereiden op een broertje of een zusje, hoe doe je dat? Volgens de deskundigen moet je pas een week of 6 voor de bevalling over de baby beginnen. Dat is meer dan genoeg tijd. Maar zo was het bij ons niet gegaan. Toen we vrienden en familie over de baby gingen vertellen, zeiden we ook steeds tegen Jasper: er zit een baby in mama's belly. Af en toe probeerde ik wat meer te vertellen en dat leverde dan hilarische gesprekjes tussen Jasper en mij op. Maar hij leek het wel een beetje te snappen. Mama's buik kreeg kusjes en aaitjes en de baby kreeg kadootjes en hapjes eten via mijn navel. En toen ineens was hij er klaar mee. Het is natuurlijk ook een eeuwigheid voor een kindje van twee. Negen maanden! Dat mijn buik groeit, dat valt Jasper niet zo op. Mama is gewoon mama. En nu heeft hij besloten dat er helemaal geen baby in de buik zit. Er zit een koe in. Nee toch, zeg ik dan. En dan zegt Jasper met een grote lach: jah! Het is een beetje alsof hij wil zeggen: het is goed met jullie, al dat gepraat over een baby, ik doe niet meer mee.
's Avonds voor het slapen gaan, zitten Jasper en ik altijd samen op de stoel in zijn kamertje. Dan drinkt hij nog een beetje melk en praten we nog even over de dag die bijna voorbij is. Daarna legt hij zijn hoofd op mijn schouder om te knuffelen en af en toe komt zijn hoofdje dan nog even omhoog en dan heeft hij nog iets kleins dat hij moet vertellen. Gisteravond ook. Ineens keek hij omhoog en zei: Mai? En daarna keek hij naar beneden naar mijn buik die prachtig naar voren steekt. Ik zei: Jasp, er zit toch geen koe in mama's buik? No mai, zei hij zachtjes. Zit er een baby in? Jah, zei hij en tegelijkertijd aaide hij met zijn kleine handje over mijn wang, gaf me nog een kus en legde zijn hoofdje weer neer. Alsof hij wilde zeggen: maak je maar geen zorgen mama, ik maak maar grapjes.

zaterdag, november 03, 2007

Me me me!


Me me me!
Originally uploaded by BabyUK.

Zwaar

Als de weblog verwaarloosd wordt en mailtjes en telefoontjes onbeantwoord blijven, dan betekent dat meestal maar één ding. Dat het druk is hier. Het zijn zware weken geweest. We beginnen nu aan week 5 van de 6 weken dat Adam weg is. De cursus in het noorden is met succes afgerond en Adam is nu een gekwalificeerd electricien. Dat is geweldig nieuws. Maar vandaag moest Adam meteen door naar Tenerife om nog twee weken les te geven. Week 1 vloog voorbij, en week 2 en 3 waren papa en mama hier om te helpen, maar in week 4 viel het ineens toch tegen. Jasp en ik zouden eigenlijk naar Nederland komen, maar ik zag het op het laatste moment niet zitten. Mijn kindje miste zijn papa, huilde veel, was ineens heel eenkennig en sliep niet goed. Het leek me makkelijker om hier thuis een beetje aan te rommelen, ook omdat ik 28 weken zwanger ben en het toch ook een beetje rustig aan moet doen. Adam was in het weekend nog thuis en dat was heerlijk maar toen hij op maandag vertrok, was Jasper in alle staten. No more, zei hij de hele tijd, Da home. Hij huilde grote tranen en weigerde te slapen, twee dagen lang. Woensdag kwamen we weer een beetje op adem maar woensdagnacht kreeg ik buikgriep en de laatste twee dagen van de week ben ik met moeite doorgekomen. Adam kwam vrijdagavond thuis en moest zaterdag aan het einde van de ochtend weer weg. Dat leek me niet echt lekker voor Jasper en dus ging hij logeren bij zijn uncle Jake en auntie Amanda. Nu zijn Jasp en ik weer samen. Ik voel me weer wat beter en Jasper heeft het dan wel de hele tijd over 'my Da', huilen doet hij niet meer en slapen gaat weer redelijk. We komen er wel.

dinsdag, oktober 23, 2007

Jas

Jasper heeft een nieuwe winterjas. Ineens was het echt koud geworden en waren zijn warme vest + bodywarmer niet meer genoeg. Ik had er niet echt over nagedacht. Iets warms en iets wat handig is om buiten te spelen. In de winkel waar we terecht kwamen, hingen een stuk of zes verschillende modellen voor jongetjes. Zag er goed uit, niet te duur. Ik keek een beetje tussen de rekken en zocht naar Jaspers maat terwijl Jasp rustig in de buggy zat. Maar ineens stapte hij er resoluut uit en liep linea recta naar een winterjas met... Bob the Builder. Juist. Jasper weet helemaal niet wie Bob the Builder is, behalve dan dat hij een bulldozertje heeft en dat staat naast de lift in het winkelcentrum van Eastbourne. Maar Bob heeft gereedschap en dat gereedschap stond op de jas, een schroevendraaiertje, een nijptangetje en als grote klapper hing er een klein hamertje aan de rits. Me, me, zei Jasper en wees met zijn vingertje naar zijn wang. Dat was zijn jas. Ik hield nog een stoer, hip, geruit modelletje omhoog, maar Jasper riep: Noooo Mai. En stampte even met zijn voetje. Hij had de Bob the Builder jas al half aangedaan, en die jas ging voorlopig niet meer uit. Dus ik heb hem afgerekend. En ik moet eerlijk zeggen dat het zo mooi staat. Niet omdat de jas nou zo prachtig is, maar het kindje in de jas kijkt zo ontzettend trots dat zijn wangetjes er van glimmen.

maandag, oktober 15, 2007

donderdag, oktober 11, 2007

Chop chop

Gisteren was een grote dag. Jasper ging voor het eerst naar de kapper. Hij vond het eerst maar niks maar uiteindelijk stemde hij in, hij wilde wel 'chop chop' in zijn haartjes. En dus reden we in de ochtend naar Brighton en zat Jasper een uur later in de kapperstoel bij barber black sheep. Hulde aan de kapster die zijn haar wist te knippen zonder dat Jasper ook maar twee seconden stil zat. Daar ging die mooie blonde krullenmat. Jasper was ineens van een schoffie een engeltje geworden. Daarna gingen we samen de stad in want Jasper kreeg een step. Normaal koop ik geen cadeautjes voor hem, alleen af en toe een boek, en al helemaal niet zo'n groot cadeau. Maar Jasper speelt op de creche alleen maar met de step, weet ineens fietsenwinkels aan te wijzen en heeft een vriendje in de buurt die ook een step heeft wat vooral voor grote tranen zorgt als we op bezoek zijn. Adam en ik hadden besloten dat Jasper ook een step zou krijgen. En dus gingen we naar Argos, waar ze alles verkopen wat je maar voor mogelijk houdt en zochtten een stepje uit. De Engelsen zeggen scooter en dus zat Jasper even later stralend in de buggy en riep alleen maar: scooo-tuh, scoooo-tuh. We gingen naar de speeltuin op het strand, haalden onderweg een picknick en toen mocht eindelijk de step uit de doos. En weg was hij. Byeeee mai, zei hij nog. Echt steppen kan hij niet. Hij loopt naast het stepje en houdt het stuurtje met twee handjes vast. Het is een beetje alsof hij een hondje uitlaat. Ik zat ondertussen in de zon met mijn décaf cappucino en tranen in mijn ogen. Er liep een engeltje door de speeltuin met een klein stepje en een big smile. En dat engeltje hoort bij mij.

Quiet time


Quiet time
Originally uploaded by BabyUK.

maandag, oktober 08, 2007

DVD

Jasper kijkt nog geen tv, we dachten dat we dat beter zo lang mogelijk konden uitstellen en tot nu toe gaat dat heel goed. Een week of zes geleden was Jasper wat ziekjes en wilde hij alleen maar vastgehouden worden. Adam zei: misschien kunnen we een dvd kijken. Finding Nemo, leek ons wel wat want Jasper is gek op vissen. Maar die hadden ze niet in de winkel waar ik boodschappen ging doen en dus zocht ik wat anders uit. Het werd Curious George, een tekenfilm met een aap die net op Jaspers aap lijkt. Jasper vond het prachtig. Hij zat heel dicht tegen zijn papa, met aap onder zijn kin geklemd en slaakte af en toe kreetjes van geluk. Hij straalde er van. Ja, ik kon wel zien waarom het makkelijk is om een kind voor de tv te zetten. Een dag later was Jasper weer opgeknapt en rende meteen naar de televisie. Hij wilde monkey weer zien, maar ik zei heel resoluut: Nee. En na een paar tranen was dat ook goed en was de film weer vergeten. Tot gisteren. Adam vertrok gisteren in de magic bus naar het noorden waar hij de komende vier weken een cursus gaat doen en daarna is hij nog twee weken naar tenerife voor werk. We zien hem alleen de komende drie weekenden en dat is voor Jasper (en voor mij) wel heel erg weinig. We hadden het afscheid heel luchtig gehouden maar toen Adam de straat uit reed, kwamen de tranen bij Jasper. Hij was niet te troosten. Ik probeerde van alles maar Jasper wilde alleen maar boven op mijn dikke buik zitten en huilen. Toen dacht ik ineens aan Curious George. Toen ik het aan Jasper voorstelde, waren zijn tranen en snotneus met één veeg van zijn mouw weg. Jah jah jah. En dus hebben we samen op de bank gezeten, heel dicht tegen elkaar aan. Na twintig minuten had Jasper er weer genoeg van, stond op en ging in de tuin spelen, terwijl ik snel de dvd weer verstopte. Voor de volgende emergency.

vrijdag, oktober 05, 2007

Mama helpen


Mama helpen
Originally uploaded by BabyUK.

Kameel

In de buurt van Glynde, net om de hoek van het beroemde operahuis Glyndebourne, ligt een lama boerderij. In de weilanden staan honderden lama's met hun lama babies en het is iedere keer weer feest als we langs rijden. Niet alleen omdat de lama's zo prachtig mooi zijn maar ook omdat de lama boer een geweldig huisdier heeft: een kameel. De kameel heeft een eigen veld en het Engelse landschap lijkt hem wel te bevallen. Altijd als we Adam op het werk afzetten of als we boodschappen gaan doen in Lewes dan zeg ik tegen Jasper: zullen we naar de kameel gaan kijken? En dan zegt Jasper: jah jah jah! En dan rijden we het kronkelige landweggetje af en parkeren de auto half in de berm. Jasper vindt het prachtig, en ook een beetje spannend en eng want de kameel is reusachtig en soms komt ie heel erg dichtbij. De rest van de dag wil hij steeds opnieuw vertellen wat hij gezien heeft. Dat de kameel lag te slapen, dat de kameel aan het eten was of dat de kameel Jasper een kusje wilde geven. De hele wereld moet wonderbaarlijk zijn voor een tweejarige en aan al die wonderbaarlijke dingen wen je langzaam tot ze ineens gewoon zijn. Maar de reusachtige kameel in het oud Engelse landschap lijkt nooit gewoon te worden, niet voor Jasper en niet voor mij.

donderdag, oktober 04, 2007

maandag, oktober 01, 2007

Fám

Jasper praat steeds meer en durft vooral steeds meer te zeggen. Maar hij heeft ook nog zijn verzameling zelf verzonnen woorden die hij dagelijks gebruikt. Mama is nog steeds Mai, papa is nog steeds Da en een paard is nog steeds een kiko. Sinds een paar weken heeft hij ook een woordje voor andere mensen die hem dierbaar zijn. Toen grandma en grandpa hier waren noemde hij grandma ineens Fám. Een paar dagen later was auntie Amanda ook Fám en niet veel later sprak hij uncle Jake ook zo aan. Niet iedereen heeft meteen door wat hij bedoelt en dan roept Jasper: Fám, fám, fáaaaaaaaaam! Toen Adam's andere broer een dagje over was uit Frankrijk duurde het een paar uur, maar toen besloot Jasper dat hij ook Fám was. Dit weekend was Marieke hier, Jasper's peettante, en Jasper is een grote fan van haar. Het duurde niet lang of hij had haar ook uitverkoren. Fáaaam, klonk het de hele dag, fám, fám, fám. Fám moest mee in de zandbak, boekjes lezen en verstoppertje spelen onder de tafel. Vanmorgen moest Marieke weer naar huis en toen Jasper uit de creche kwam, wees hij met zijn vingertje naar de lucht en zei: Fám. Plane. Bye.

donderdag, september 27, 2007

Granaatappel

Als je zwanger bent, krijg je vaak dezelfde vragen. Vrouwen vragen: 'ben je al veel aangekomen?' of 'is je buik al dik?' En mannen vragen (in Engeland dan): have you had any cravings yet? En hoe vreemder het antwoord, hoe beter. Een vriendinnetje van mij was geobsedeerd door de lijm die op enveloppen en postzegels zit. Toen ze zwanger was, wilde ze iedere dag iets op de post doen, alleen maar om even langs het randje van een envelop te kunnen likken. Zo erg is het met mij niet. Zoals gezegd had ik tijdens mijn eerste zwangerschap vooral behoefte aan peren, en ook at ik heel veel rode linzen terwijl ik die daarvoor nooit echt lekker vond. Maar daar bleef het wel bij. Die rode linzen eet ik nu weer maar verder leek het allemaal hetzelfde als voor mijn zwangerschap. Totdat ik op bezoek was bij Jake en Amanda. Jake stelde de bekende vraag: have you had any cravings? En ik antwoorde naar waarheid: nee. Daarna vroeg hij of ik wat wilde drinken en ik luste wel een glas water, maar hij had een beter idee en kwam de tuin in met een groot glas rood sap. Het was pomegranate juice, granaatappelsap. Ik klokte het in één keer weg en durfde niet echt om meer te vragen, maar liep later van hun huis linea recta naar de winkel om een paar pakken te halen. Sindsdien drink ik liters granaatappelsap en bewaak ik de pakken met mijn leven want je kunt ze niet overal kopen en stel dat ik zonder kom te zitten. Jasper weet dat het mama's juice is en Adam vraagt netjes of hij ook een glaasje mag. Later vond ik ook nog witte thee met granaatappel en daar ben ik inmiddels ook aan verslingerd. Ik maak me verder maar geen zorgen. Superjuice staat er op het pak, boordevol antioxidanten, cholesterol verlagend en goed voor het hart. Dat kan niet slecht zijn voor de baby.

woensdag, september 26, 2007

maandag, september 24, 2007

Oogst

In onze achtertuin staan twee perenboompjes, drie appelboompjes, een kersenboompje en een pruimenboom en ieder jaar is het een verrassing wat er te oogsten valt. Het eerste jaar hadden we van alles wat maar was alles aangevreten door vogels en wormen. Vorig jaar hadden we vooral heel veel appels, die niet te eten waren zo vies, en emmers vol pruimen. En dit jaar hadden we heel veel kersen en peren maar bleven de appels en pruimen weg. De kersen waren zo lekker dat we ze van de boom aten en Jasper vond het prachtig: zelf je fruit plukken en dan de pitten uitspugen. Deze week was het tijd voor de peren. Toen ik zwanger was van Jasper had ik een obsessie met peren. Ik moest peren eten, iedere dag en het liefst vaker. Vanaf het moment dat Jasper ging eten, had hij hetzelfde. We moeten altijd peren in huis hebben en als ik Jasper op een willekeurig moment vraag of hij wat wil eten dan zal hij altijd naar de fruitschaal wijzen en zeggen: pear. Al vanaf het moment dat er hele kleine vruchtjes aan de bomen zaten, hebben Jasper en ik er samen naar gekeken en steeds moest ik uitleggen dat we geduld moesten hebben, dat de peren groter moesten groeien. En nu was het dan eindelijk zo ver. De boompjes zijn maar klein en dus kon Jasper de peren van de lage takken zelf plukken. We deden ze allemaal in een mand en zeiden om de beurt: wow! Het waren prachtige peren, nog te hard om te eten, maar zo groot en gaaf. De rest van de dag heeft Jasper met de peren gespeeld. In de mand uit de mand, op bordjes en in schaaltjes. One, two, four, six, hoorde ik hem tellen. Nu is het wachten totdat ze zacht zijn en dan moeten we perenijs maken en perentaart en perenmoes, want zo veel peren krijgen zelfs Jasper en ik niet weggewerkt.

Peren


Peren
Originally uploaded by BabyUK.

zondag, september 23, 2007

Baby

Afgelopen vrijdag waren Adam en ik naar het ziekenhuis voor de tweede echo. Ik had de dagen geteld en toen was eindelijk dat kleine wezentje weer in zwart wit op het scherm. De baby lag met zijn gezichtje naar mijn rug en gaf zich niet zo makkelijk gezien, maar alles kon uiteindelijk gemeten en geteld worden. We zagen een prachtig rond hoofdje, twee oortjes, een neusje, geen hazenlipje. Er waren twee armpjes en twee beentjes, twee handjes, twee voetjes en vier hartkamers. Alles werkte en was groot genoeg. De baby wilde niet poseren voor een mooie echo foto en draaide zich snel weer om. Maar ineens zagen we wel heel duidelijk een handje dat achter een oortje leek te krabben, en heel even ging er een heel klein duimpje omhoog. Alles is okee daarbinnen.

Samen


Samen
Originally uploaded by BabyUK.

donderdag, september 20, 2007

Baby in the belly


Baby in the belly
Originally uploaded by BabyUK.

Stil

Ja we zijn er nog. De verhaaltjes waren even op en de batterijen van de camera leeg. Het waren drukke weken. Ik was er moe van en de baby in de buik, die ik zo veel voel trappelen, was er ineens even stil van. De hele dag en de hele nacht. Het was tijd om een middag op de bank te zitten. Jasper voerde ondertussen zelfgebakken cakejes aan. Choc Mai choc. Hij had alle denkbeeldige ingredienten bij elkaar gemixt in een grote schaal en daarna kleine bakjes gevuld en in zijn kartonnen doos oven gezet. Hot hot, zei hij toen we samen op de bank zaten en lege lepeltjes onzichtbare choc aten. De baby kreeg ook een paar hapjes van Jasper, via mijn navel. Dat werkte. Niet veel later voelde ik weer beweging in mijn buik. Morgen mogen we weer even kijken naar dat mini mensje en ik kan niet wachten.

zaterdag, september 08, 2007

Baby talk

Heel langzaam begin ik Jasper wat meer te vertellen over de baby en doe ik pogingen om te ontdekken hoeveel hij er van begrijpt. Al een tijd terug probeerde ik hem uit te leggen wat een broertje of een zusje is. Ik gebruikte Jaspers uncle Jake om het duidelijk te maken. Jasper is gek van zijn uncle Jake. Jasper keek heel geconcentreerd en toen ik vroeg of hij het snapte, zag ik hem even denken en toen zei hij zachtjes: jah. Mijn volgende vraag was natuurlijk of hij niet ook een broertje of een zusje wilde. No, zei hij meteen met een grote lach, alsof hij wilde zeggen: doe niet zo gek mama. Inmiddels heeft Jasper echt door dat er iets in mama's buik zit en wijst hij naar alle babies die hij ineens overal ziet. Tijd voor een nieuw gesprekje. Wie is de mama van Jasper, vroeg ik hem. Mai, zei hij meteen en wees naar mij. En wie is dan de papa van Jasper? Dat was natuurlijk Da en Jasper spreidde meteen zijn armpjes want papa was aan het paragliden. Hee en wie is dan de mama van de baby in de buik? Daar moest Jasper diep over nadenken en uiteindelijk haalde hij zijn schoudertjes op, hij wist het niet. Is Mai ook de mama van de baby? Nooo, zei Jasper lachend en hij moest er even van hikken. Zo iets grappigs had hij nog nooit gehoord. Hij wees met zijn vingertje naar zijn wangetje en zei 'my Mai'. Mama is van mij. Hoe kan ze dan ook van iemand anders zijn?

woensdag, september 05, 2007

dinsdag, september 04, 2007

In bad

Adam en Jasper gaan meestal samen in bad, maar deze week is Adam in Turkije en dus heb ik zijn taak overgenomen. Gisteravond had ik het bad vol laten lopen en Jaspers kleertjes vast uitgedaan. Hij wilde nog even spelen en dus ging ik zelf vast in bad zitten en riep na een paar minuutjes: Jasp, kom je? Meestal komt hij dan aangesneld en houdt zijn armpjes in de lucht om opgetild te worden, maar nu bleef het stil. Dat was raar want Jasper reageert altijd als hij zijn naam hoort. Ik stapte snel uit bad en sloeg een handdoek om. Misschien was hij verstoppertje aan het spelen. Ik keek in alle kamers maar zag hem nergens. Jasper??? riep ik naar beneden. Ook daar bleef het stil. Ik rende de trap af, keek in de gang, in de zitkamer, in de eetkamer. Toen zag ik dat de achterdeur op een kier stond. En ja hoor, daar zat hij dan. In zijn blootje in de zandbak, schepje in de ene hand, emmertje in de andere. Mai, zei hij heel tevreden toen hij me zag staan. Hij had zelf de achterdeur open gemaakt en het deksel van de zandbak gehaald. Jasper, ik was je kwijt! riep ik. Daar kon hij wel om lachen en toen zijn we alsnog in bad gegaan om het zand van zijn billen te wassen.

Baby

Gisteren was ik in het ziekenhuis om met de baby dokter te praten over de bevalling. Mijn eerste bevalling was niet helemaal probleemloos, Jasper had urenlang vast gezeten en moest uiteindelijk met een keizersnede gehaald worden. Nu kon ik kiezen: weer een keizersnede of proberen om het zelf te doen. Ik wil graag dat laatste. De dokter vond het een goed idee, maar moest me wel eerst inlichten over de risico's. Het litteken kan scheuren en dat is gevaarlijk voor moeder en baby en komt in 1 op de 100 gevallen voor. De baby kan beter niet te zwaar zijn en moet niet te laat komen want de weeënopwekkers verhogen de kans nog eens. Maar hij gaf me 70% kans op een natuurlijke bevalling en daar doe ik het maar mee. Na al dat geanalyseer, mocht ik ook nog even op de stretcher liggen en naar het hartje van mijn kindje luisteren. Dat klopte zo mooi dat ik al dat gewauwel over de bevalling meteen weer vergeten was. Nog twintig weken te gaan, ik zit op de helft.

zondag, september 02, 2007

Big boy


Big boy
Originally uploaded by BabyUK.

Potty

Al maanden zat ik er mee in mijn hoofd. Jasper moest op het potje en uit de luier, potty training noemen de Engelsen dat. Maar hoe doe je dat in godesnaam en wanneer? Wat??? ben je nog niet begonnen? zei de ene moeder toen Jasper net twee was. Oh laat maar waaien, dat komt wel, zei de andere. Toen we op vakantie gingen in juni had ik het potje mee. Jasper liep de hele dag zonder luiertje rond en plaste overal, maar niet in het potje. Na de vakantie hadden we het er vaak over, maar Jasper zei steeds: No Mai. Net voor we naar Nederland gingen, klikte het ineens in zijn kleine hoofdje en deed hij een paar keer een plas op het potje. Maar in Nederland wilde hij er niks van weten en toen we weer thuis waren, bleef het potje no go area. Tot een week of twee geleden. Ik had luiertjes gekocht die hij zelf omhoog en omlaag kon trekken en dat vond hij machtig mooi. Ineens wilde hij niet anders. Nu moest hij nog leren dat hij pas het luiertje en zijn broek omlaag moet doen als hij ook echt moet, en niet zomaar voor de lol. Ondertussen leerde hij ook nog alleen razendsnel de trap op en neer te gaan en toen was de wc boven ineens het mooiste wat er was. Als ik nu zeg dat ik even naar de wc ga, dan haast hij zich naar de trap en roept: Nooo Mai. Hij moet eerst. En dan zit hij daar. Op zijn eigen kleine wc brilletje, met bungelende beentjes en een grote glimlach. Meestal komen er maar een paar druppeltjes uit. Maar dat je zelf je wc papier kan pakken!

donderdag, augustus 23, 2007

Boot


Boot
Originally uploaded by BabyUK.

Jaspers boot

Toen ik Jasper maandag van de creche ging halen, stond er op het plankje boven zijn jassenhaakje een kartonnen doos met daarop een wc rol geplakt. Op de zijkant stond geschreven: Jaspers boat. Aha. Ik pakte de doos op en zei tegen Jasper: is dat jouw boot? Zijn hele gezichtje begon te stralen terwijl hij driftig ja knikte. Ik zei: wat is tie mooi Jasp, heb je die zelf gemaakt? Jah, jah, jah. Ik had hem zelden zó trots gezien. En dus gaf ik hem nog een complimentje en zei: die moet je straks aan papa laten zien. In de auto naar huis riep Jasper vanaf de achterbank non stop: bo bo daaa-daaaaa bo. De boot kreeg een plekje op tafel en toen Adam aan het einde van de middag thuiskwam, wees Jasper er meteen naar. Adam keek naar de doos op tafel, zag gelukkig ook de woorden op de zijkant en zei: wow Jasper, wat een mooie boot!!

Cheeky


Cheeky
Originally uploaded by BabyUK.

zaterdag, augustus 18, 2007

Baby

Ik ben 17 weken in verwachting en Jasper snapt het een heel klein beetje. Er zit een baby in mama's belly. Iedere dag trekt hij wel een keer mijn t'shirt omhoog om over mijn buik te aaien of er een kus op te geven. Af en toe stopt hij kadootjes in mijn navel. Is dat voor de baby, vraag ik dan en dan zegt hij heel blij: jah. Gisteren waren we naar een verjaardag van een vriend van Adam, het was een tuinfeestje en tussen de planten stond een enorme boedha van wel een meter hoog. Jasper kon er niet over uit. Hij wilde steeds naar het beeld kijken en trok dan zijn eigen trui omhoog om naar zijn kleine buikje te kijken, dan naar de dikke blote buik van boedha en vervolgens naar mijn groeiende buik. Na lang nadenken zei hij tegen me: ba-by no, en wees op zijn eigen buikje. Jasper heeft geen baby in de buik. Mai, jah jah ba-by en daarna wees hij naar boedha. Heeft boedha ook een baby in de buik? Jah, zei Jasper om daarna even over de buik van het beeld te aaien.

donderdag, augustus 16, 2007

Op de boot


Op de boot
Originally uploaded by BabyUK.

Opa, Coco & Jasper


Opa, Coco & Jasper
Originally uploaded by BabyUK.

Oma & Jasper


Oma & Jasper
Originally uploaded by BabyUK.

Thuis

Jasper heeft bij Oma gelogeerd in Eindhoven, bij zijn tante Marieke in Amsterdam, bij Opa & Coco. Hij is op de boot geweest, met de trein, in de bus, achterop de fiets, naar de kinderboerderij, de eendjes, naar Artis en met Rosa naar het pierenbadje in het park. Hij heeft taartjes gegeten bij Syline, pannenkoeken bij Oma en ijs met Opa. Het is twee weken feest geweest. In de auto terug naar huis was hij stil en sliep hij veel. Moe van al dat kletsen, lachen, spelen. Op de boot hebben we samen naar de meeuwen gekeken op het dek en naar de witte cliffs toen Engeland weer in zicht was. Het laatste stuk in de auto vroeg Jasper wel honderd keer: Mai??... Dada? Ja lieverd, we gaan weer naar papa. Jah, huilde hij dan zachtjes. Twee weken weg van papa is ook heel erg lang. Toen we de straat inreden en hij de bus zag staan, begon hij in zijn handjes te klappen van plezier. Daaaaaadaaaaaa, riep hij terwijl hij de oprit op rende. Adam deed de deur open en Jasper wist niet waar hij moest kijken. Was het echt papa? Pas na een kwartier mocht Adam hem vasthouden en toen Jasper zijn armpjes om zijn nek sloeg, hoorde je een heel klein zuchtje ontsnappen.

Broertje of zusje


Broertje of zusje
Originally uploaded by BabyUK.

zaterdag, juli 28, 2007

NL

Baby UK komt naar NL en is over twee weken weer online!

vrijdag, juli 27, 2007

Mai

Jasper begint steeds wat meer te praten maar nog vooral in zijn eigen woordjes. En hij maakt het zichzelf lekker makkelijk. Alles wat met een b begint heet gewoon buh en wij mogen dan raden wat hij bedoelt. Bus? Boot? Oh beach! Papa heet steevast Da en mama heet nu al een hele tijd Mai. Het is Jaspers favoriete woordje en hij gebruikt het dan ook de hele dag door. Mai! Mai! Mai! roept hij 's morgens als hij wakker wordt en zo gaat het de rest van de dag door. Mai moet kijken, voorlezen, mee naar buiten. Mai, mai, maaai! Als ik even boodschappen doe en Jasper thuis bij papa laat dan rollen er grote tranen over zijn wangen en huilt hij: maaai, maaaai. Af en toe zegt hij ook mummy, op zn Engels, en als ik dan vraag wie mummy is dan wijst hij naar mij, en zegt daarna hikkend van het lachen: No, no! Mai!

donderdag, juli 12, 2007

Dada

Adam is de hele week in Londen aan het werk en komt pas zondag weer thuis. Jasper mist zijn papa zo erg dat hij er soms heel verdrietig van moet huilen. Mis je papa, vraag ik dan en dan zegt hij met een heel klein huil stemmetje: jaaah. Meestal leg ik uit waar papa is, in Jaspers taal. Papa is fixing things. Dat snapt Jasper, hij gaat snel zijn kleine hamertje en schroevendraaiertje halen en dan fixen we samen even mee. Vroeeeemmmmm, zegt Jasper dan. Ja papa is met de motor naar Londen. Dan gaat Jasper zijn checklist af. Eerst tikt hij tegen zijn hoofdje. Heeft papa een helm op? Jah. Dan houdt hij zijn handjes in de lucht. Heeft papa zijn handschoenen aan? Jah. Dan kijkt hij naar zijn voetjes en zegt: sjoes, sjoes. Heeft papa zijn schoenen aan? Jah. Goed werk papa. Inmiddels kunnen we weer een beetje lachen en dan sturen we meestal wat luchtkussen richting papa en die zwaaien we dan na. Soms bellen we papa even en dan drukt Jasper de telefoon tegen zijn oor en glimt van geluk. Papa is er nog wel, alleen even niet bij ons in de buurt.

maandag, juli 09, 2007

zaterdag, juli 07, 2007

Kiko

Een tijd terug zagen Jasper en ik een mevrouw bovenop een paard. Ze reden door het hoofdstraatje van Alfriston en de hoefjes van het paard gingen 'klip klop klip klop' op het asfalt. Jaspers mond viel open van verbazing en de rest van de dag deed hij het geluid na: ki ko ki ko ki ko. Sindsdien noemt hij een paard een kiko. In Frankrijk liepen we over een markt en daar was een kraampje met speelgoed. Voor vijf euro kon je een dierenpakket kopen in een plastic tasje en Jasper mocht van ons een zak uitzoeken. Hij ging meteen voor de paarden. Adam probeerde nog om de reptielen te verkopen en toen de vissen en toen de wilde dieren. Maar Jasper riep: Nooo noo, kiko kiko!! Sindsdien speelt Jasper iedere dag met zijn collectie paarden, vijf verschillende, en ook met een klein hobbelpaardje dat hij daarvoor nooit zag staan. Naar de koeien wil hij niet meer kijken, wel naar de kikos een paar velden verderop. En toen liep er in de supermarkt voor ons een vrouw op hoge hakken, klip klop klip klop. Jasper had het niet meer: was die mevrouw een paard? Nu speurt hij op straat naar hoge hakken en roept dan heel hard: kikokikokiko! Toen ik vorige week een ochtend alleen ging winkelen en mijn oog viel op hele leuke hakjes, had ik beter moeten weten. Maar toch, ze waren afgeprijsd en ze stonden zo leuk. Toen ik ze thuis liet zien, riep Jasper: KIKOOOO!! En trok meteen zijn eigen schoentjes uit. Nu loopt er steeds een klein jongetje door het huis met twee verschillende sokken in veel te grote pumps. Klip klop klip klop klip klop.

dinsdag, juli 03, 2007

donderdag, juni 28, 2007

Yoghurt


Yoghurt
Originally uploaded by BabyUK.

Sjoes

Een paar dagen geleden waren Jasper en ik samen naar Eastbourne om nieuwe schoentjes te kopen. Sjoes, sjoes, zei Jasper de hele tijd en toen we in de winkel waren, ging hij heel zoet zitten om zijn voetjes op te laten meten. Het was uitverkoop en alle kinderschoentjes waren voor de helft van de helft. Ik vond een prachtig paar in Jaspers maat. Zwarte schoentjes met klittenband en rode lichtjes aan de achterkant. Jasper begon te stralen toen hij ze zag en had de lampjes nog niet eens gezien. Toen hij ze ontdekte, wist hij niet meer waar hij het moest zoeken. Knipperlichtjes aan je voeten! In de auto weer terug naar huis riep hij alleen maar: Dada, sjoes! Dada, sjoes! Ga je je schoenen aan papa laten zien? Jaah! Dada, sjoes! Papa was ook diep onder de indruk en de rest van de dag moesten Adam en ik kijken hoe de lampjes knipperden, niet alleen als hij liep maar ook als hij rende, sprong of met zijn voetjes tegen elkaar klikte. 's Avonds wilde hij zijn schoentjes niet uitdoen en uiteindelijk heb ik ze bij zijn bedje neergezet. De volgende ochtend werd ik wakker van Jaspers gebruikelijke: Maaaaaai! Maa-maa! En toen ik zijn kamertje inliep stond hij rechtop in bed, wees naar zijn schoenen en zei heel trots: sjoes, sjoes.

vrijdag, juni 22, 2007

Thuis

We zijn weer thuis. Het was één groot feest, met zn drietjes in de Magic Bus. Alle vakanties die we hiervoor met Jasper hadden, waren wat problematisch. Dan wilde hij niet slapen, niet eten of was ineens heel ziek of alledrie tegelijk. Nu waren alleen de reisdagen wat zwaar. Een paar uur hielden Adam en ik het wel vol om Jasper, die tussen ons in zat, te entertainen (kijk Jasper, een koe, een paard, een vrachtauto, vroemmmm...) maar langer... Maar we kwamen er, en op de camping was alles vergeten. Jasper rende de hele dag zonder luiertje rond, wees eindeloos naar de paragliders in de lucht (Da! Dada! Daaaaa!). At vooral ongezonde dingen die hij overal vandaan wist te snaaien: chipjes, olijven en ijsjes met chocola. En spetterde uren rond in zijn opblaasbadje en in de modderplas bij het waterkraantje. Adam vloog iedere dag, ik wist zelfs een boek uit te lezen, en 's nachts sliepen we alledrie als roosjes. Onderweg naar Calais huilde Jasper grote tranen. We gaan weer naar huis, zei ik zo enthousiast mogelijk. No! Noooo! riep Jasper heel dramatisch en toen we er eindelijk waren was hij niet te troosten. Inmiddels zijn we weer gewend, eten weer gezond en dromen over ons volgende tripje in de Magic Bus!

maandag, juni 04, 2007

Stil

Het was even stil op BabyUK en ik had ook nog mijn camera bij Jasper's grandma & grandpa laten liggen dus met de foto's schiet het ook al niet op. Morgen gaan we op vakantie. Met zn drietjes in de magic bus, helemaal naar zuid Frankrijk. We kunnen niet wachten! Iedere dag zitten we al even met zn drieën in de oude ambulance en dat is al één groot feest. Over een paar weken zijn we weer helemaal terug met heel veel foto's en nieuwe verhalen.

vrijdag, mei 25, 2007

Yoghurt

Jasper en ik hebben honderd kleine rituelen de hele dag door. Een van mijn favorieten is yoghurt eten. Lust je yoghurt? vraag ik en dan loopt Jasper razendsnel naar de koelkast om een yoghurtje of kwarkje te halen en linea recta door naar zijn stoel. Ik haal een lepeltje en dan houdt Jasper het bakje omhoog want ik moet het openmaken. Dan tuit hij zijn lippen voor een kus en dan zwaait hij met zijn handje: dag mama. Mama mag er niet bijzijn als hij zijn yoghurt eet, en hij neemt eerst even netjes afscheid. Dan wijst hij waar ik heen moet, naar de keuken of naar de andere kamer. En hij begint niet met te eten tot ik weg ben. Yoghurt eten is genieten én knoeien en dat kan beter alleen, mama maakt zich maar druk over vlekken in kleren en andere onbelangrijke dingen. Na vijf minuten mag ik terug komen en dan zit de yoghurt meestal uitgesmeerd over de tafel, zijn broek en gezicht. Schrapen? zeg ik dan. En dan knikt Jasper. Mama's zijn handig om bakjes leeg te schrapen en als het bakje echt leeg is en alles weer schoon, vraagt Jasper altijd: more? En heel soms mag dat en dan begint het hele ritueel weer van voren af aan.

donderdag, mei 24, 2007

Spelen


Spelen
Originally uploaded by BabyUK.

Wakker

Al een paar weken wordt Jasper 's ochtends om 6 uur wakker. Adam en ik kunnen er maar niet aan wennen en kruipen allebei dieper onder het dekbed als we hem horen. Nee nee nee! Mai!! roept Jasper (Mai is zijn nieuwste woordje voor mama) en als Mai niet wil luisteren nog wat harder: Ma!Ma! Hij roept nooit Dada, das jammer, en Adam wakker maken is nog moeilijker dan zelf opstaan en dus kom ik met moeite uit bed. 'Het is nog geen tijd om op te staan', probeer ik dan, 'neem dumdum nog maar even en Monk.' Maar dan begint Jasper te huilen, gooit Aap uit bed, rammelt aan de spijlen van zijn bedje en wijst naar de trap. We moeten naar beneden. En dus gaan we naar beneden. Zes uur, denk ik de hele tijd, zes uur! Jasper was nooit de beste slaper maar wel een uitslaper en daar waren Adam en ik helemaal aan gewend. Al maandenlang stonden wij niet voor 8 uur op, vaak was het half 9 en soms zelfs half 10. Zes uur is wel echt heel vroeg. En echt wakker zijn we allebei niet, Jaspers middagslaapje is naar de late ochtend verhuisd en daarna kan de dag echt beginnen.

vrijdag, mei 18, 2007

Choc


Choc
Originally uploaded by BabyUK.

donderdag, mei 17, 2007

Samen

Jasper en ik zijn al de hele week met zn tweetjes en we zijn zoals de Engelsen zeggen: two peas in a pod. Twee erwtjes in de dop. Het is al een paar dagen slecht weer en ik heb me maar overgegeven aan het binnenzijn. Sit, sit, zegt Jasper steeds en dan wijst hij naar een stukje vloer waar ik moet zitten om met hem te spelen. De meest onaantrekkelijke stukjes vloer in huis zoekt hij uit. In de gang, bij de voordeur, of onder de eettafel. Jasper sleept ondertussen zijn strandemmer aan die vol zit met allerlei schatten die hij hier en daar heeft gevonden. Zijn plastic zaagje (ghigha) dat papa al een paar keer heeft moeten repareren, de laatste keer met teflon tape, maar dat mag de pret niet drukken. Een paar druiven die ondertussen meer op rozijnen lijken. Sleutels, zijn plastic harkje en een nieuwe rode pet. Wij komen de dag wel door. Aan het einde van de middag zoeken we Monk en Dumdum, ook wel bekend als Aap en Speen, en kruipen samen op de bank om boekjes te lezen. Het nieuwste spelletje is dat het boek Aap wil opeten en dat we dan allebei niet meer weten waar Aap is. Huh? zegt Jasper en dan valt Aap weer uit het boek en komt Jasper letterlijk niet meer bij van het lachen. Dat kunnen we makkelijk honderd keer doen, tot we echt allebei buikpijn hebben en dan is het tijd om samen in bad te gaan. Om 7 uur ligt hij in bed en zijn zijn oogjes dicht en iedere avond ben ik blij dat de dag voorbij is en dat ik even tijd voor mezelf heb. Dat hou ik ongeveer twee uur vol en dan mis ik mijn erwtje al weer.

maandag, mei 14, 2007

Net wakker


Net wakker
Originally uploaded by BabyUK.

Aapjes


Aapjes
Originally uploaded by BabyUK.

Kindje van mij

Afgelopen weekend ging Jasper twee nachtjes bij grandma & grandpa logeren. Vrijdagmiddag liet ik hem daar achter en pas zondagochtend zou ik hem weer zien. Adam vertrok vrijdag naar Turkije voor een week dus ik zou echt alleen zijn. Ik zag er naar uit maar ik maakte me ook wel zorgen. Als ik soms een middagje alleen naar Brighton ga, mis ik mijn jongens na een paar uur al zo erg dat ik het liefst snel weer naar huis ga. Ik had Jasper vrijdagochtend proberen uit te leggen wat er ging gebeuren en hij snapte het helemaal. Ik zei: gezellig hoor, Jasper blijft bij grandma & grandpa logeren! En Jasper zei: Miaow (opa en oma hebben twee poezen en Jasper is GEK van poezen). Toen zei ik: En papa is deze week weg want die gaat paragliden. Jasper zei: Ja, en wees naar de lucht en spreidde zijn armpjes alsof hij zelf kon vliegen. Toen ik ging, gaf hij me een grote kus en zwaaide daarna heel lief. Dag mama. En mama vond het heerlijk. Ik werd zaterdagochtend pas om 11 uur wakker en was heel trots op mezelf: 11 uur! Daarna twee uur lang ontbeten met koffie, sap, eieren, bacon, muziekje aan en de dikke zaterdagkrant erbij. Boodschappen gedaan, gewandeld door het veld, in de tuin gewerkt en 's avonds met vriendin Emma wijn gedronken, heel lekker gegeten en het eurovisie songfestival gekeken (toegegeven: we zaten vooral te ouwehoeren en keken af en toe geschrokken naar het scherm: what's going on?) Zondagochtend sprong ik wel meteen uit mijn bed toen het alarm afging, nu was het genoeg geweest. Ik wilde Jasper weer zien. Opa zou met zijn kleinzoon naar Ikea rijden, en dus scheurde ik over een lege snelweg richting Londen. Toen hij me zag, kreeg ik de grootste smile en een reuze knuffel. Ik dacht alleen maar: kindje van mij! Wat ben je mooi en lief en groot! De rest van de dag hadden we grote pret samen en toen ik in de auto terug naar Seaford vroeg of het gezellig was geweest bij opa en oma zei Jasper heel tevreden: miaow!

woensdag, mei 09, 2007

Twee

Jasper is twee. Zijn verjaardag was prachtig. Het was echt feest, de hele middag en de hele avond. Het huis en de tuin versierd met vlaggetjes en ballonnen en de tafel vol met zelfgemaakte taartjes en koekjes. Jasper was verrukt met zijn tea party. Grote kannen met juice (djoes djoes), heel veel bekenden en al die kadoos, ingepakt in prachtig papier. Op de verjaardagstaart zat Jaspers Aap maar dan in een kleinere variant van suiker. En Jasper lachte de hele dag, van oor tot oor, tot hij 's avonds bijna omviel van vermoeidheid.

dinsdag, mei 08, 2007