Meisje Lief
Originally uploaded by BabyUK.
woensdag, oktober 22, 2008
dinsdag, oktober 21, 2008
Cola
Een week of wat terug hadden Olive, Adam en ik afwisselend buikgriep. Meisje Olive had ook nog last van tandjes dus veel sliep ik niet. Ik hoopte vurig dat Jasper niet ziek zou worden. Het was mooi geweest, we moesten weer eens wat slapen in dit huis. Maar Jasper werd wel ziek. Hij spuugde vrijdagnacht zijn bed onder. Zaterdagochtend leek alles weer in orde. Dat viel mee, dacht ik nog tevreden. Maar 's middags kwam alles er weer uit, dit keer op de parkeerplaats van de supermarkt. Daarna hield hij niks meer binnen. Nog geen slokje water. Het was een drama, want Jasper voelde zich eigenlijk wel prima. Dat spugen was niet fijn, daar moest hij wel even van huilen, maar daarna zei hij steevast: it's better now, I am hungry mum. Dat hij beter niet kon eten, vond hij onbegrijpelijk. It not come out, zei hij steeds optimistisch, maar het kwam er natuurlijk wel uit. Zondag begon ik me een beetje zorgen te maken. Hij moest toch wel een beetje vocht binnen krijgen, anders zou hij nog uit gaan drogen. Ik speurde op het internet naar een oplossing en vond overal hetzelfde antwoord: platte cola. In cola zit zout en suiker en het wordt snel opgenomen, goed tegen uitdrogen. Adam haalde snel een flesje Coca Cola en schudde de prik er uit. Jasper zag het wel zitten. In a wine glass, in a wine glass! riep hij enthousiast (een paar weken terug hebben Jasper en ik gepicknickt in de woonkamer met granaatappelsap in wijnglazen en sindsdien is er niks mooier dan een wijnglas) en dus dronk Jasp voor het eerst in zijn leven cola, uit een wijnglas. That funny, zei hij met een gek gezicht, little bit spicy. Goed zo, dachten wij, het is ook niet de bedoeling dat hij het lekker gaat vinden. Maar meteen daarna zei hij met een grote glimlach: I have that again! De rest van de dag dronk Jasper slokjes cola en knapte zienderogen op. 's Avonds kwam alles er nog een keer uit. Maar maandagochtend was hij weer helemaal de oude. En nu hopen we maar dat Jasper dezelfde buikgriep had als wij de week daarvoor...
dinsdag, oktober 14, 2008
Praten
Jasper kletst de oren van mijn kop. Hij zit vol verhalen, vragen en grapjes, de hele dag door. En allemaal in het Engels. Ik doe mijn uiterste best om Nederlands tegen hem te praten, maar praat vaak automatisch terug in het Engels. En ga dan weer terug naar het Nederlands. Enzovoort. Het is een bende. Jasper praat sinds ons laatste bezoek vaak over Holland. In Holland praten ze Hollands en in Holland staat een huis. Wat zullen we doen vandaag Jasp, vroeg ik laatst. Oh, zei Jasper en trok zijn neusje op wat hij altijd doet in geval van twijfel, maybe go to Hamsterkam mum. Het werd uiteindelijk de speeltuin, maar toch... Nederland zit echt wel in zijn kleine systeempje. Het zou toch leuk zijn als je ook Nederlands zou praten, probeerde ik een paar dagen later. Yeah, I like that mum, zei hij alleen maar. Gisteren zaten we samen in bad en vroeg ik: Jasp, wanneer ga je Nederlands terug praten tegen mama? Jasper haalde even zijn schoudertjes op en zei: morgen. Daar moest hij zelf van lachen, en ik ook, het was zijn eerste Nederlandse grap. That funny, grinnikte hij. Hilarisch!
Slapen
Toen Olive nog in mijn buik zat, wist ik één ding zeker. Mijn tweede kind zou beter slapen dan mijn eerste. Dat kon niet anders. Jasper was heel lang een slechte slaper, dacht ik. Het kon alleen maar beter gaan. Dat het ook slechter kon, dat kwam gewoon niet in me op. Maar Olive slaapt veel veel slechter dan Jasper. Jasp vond het als baby vaak gewoon gezellig om 's nachts bij mama te zijn. Dan huilde hij heel hard, en gaf me de grootste glimlach als ik zijn kamertje in kwam. Of hij had gewoon honger en sliep na een grote fles rustig door. Met Olive is het anders. Olive slaapt vaak heel onrustig, wordt wakker van krampjes en wat al niet meer. Ze wil niet eens vastgehouden worden en ik kan haar best alleen laten, maar ik word toch altijd wakker en kan pas weer slapen als mijn meisje weer stil is. En Olive heeft nog steeds twee flessen melk nodig. Nodig?? hoor ik andere moeders vragen. Een baby van ruim 8 maanden heeft helemaal geen melk nodig 's nachts. Maar mijn baby van 8 maanden weegt net zes en een halve kilo. Ook al eet ze drie maaltijden per dag en drinkt ze tussendoor nog drie flessen. En nu is Olive ook al weken druk met tandjes. De eerste is door, maar er moeten er nog heel veel volgen. En dus ben ik 's nachts vaak op. Als ik geluk heb iedere twee of drie uur en als ik pech heb iedere drie kwartier. Dat ik nog leef, denk ik soms verbaasd. Dat dat kan! Dat je zo weinig kan slapen en nog steeds kan functioneren. Vroeger dacht ik dat ik acht uur slaap nodig had, maar nu ben ik met vijf of zes opgetelde uurtjes al dik tevreden.
zondag, oktober 05, 2008
Abonneren op:
Posts (Atom)