De meeste winters ontsnap ik niet aan een griepje of een verkoudheid, maar de afgelopen winter ben ik zonder zakdoeken doorgekomen. Adam kwam in januari terug uit Tenerife met een fikse griep die bijna twee weken aanhield. Ik bleef gezond, wat een klein wonder mag heten, omdat Adam dagenlang zwetend en niezend in bed lag. Ik was wel trots op mijn zwangere lichaam en op mijn afweersysteem dat overuren draaide. Iedereen om me heen had wel een griepje of een virus, maar alle rondvliegende bacillen leken mij voorbij te gaan. Totdat ik gisteren ineens last kreeg van mijn keel. Ik had 's avonds lekker eten gemaakt maar proefde niks. En vanmorgen werd ik wakker met een hoofd vol watten. Juist ja, toch nog een kleine verkoudheid opgelopen, net nu de lente begonnen is.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten