Toen Adam en ik naar Marine Parade verhuisde, grapte ik: let the nesting begin! And so it did. Na de moses basket kwamen de kinderwagen, het autostoeltje, het wipstoeltje, de badspullen, de tassen vol kleertjes (allemaal gekregen). Gister moest ik naar de vroedvrouw en omdat we nu aan de andere kant van de stad wonen, was het nogal een klus om daar te komen. Met de bus was ik in het centrum van Brighton terecht gekomen, en omdat ik veel te vroeg was, heb ik nog maar wat dingen ingeslagen: sokjes, flesjes, spullen voor de bevalling. Daarna bij een doe-het-zelf winkel verf gekocht, schuurpapier en kwasten. Toen liep ik ineens tegen mandjes aan die mooi in de 'boekenrek wordt babykast' kunnen. Van daar was het nog een kwartier lopen, met vier tassen, en dus kwam ik net op tijd maar met bezweet voorhoofd in de praktijk aan. Alles was goed, bloeddruk in orde, buik het juiste formaat, hartje vrolijk kloppend.
Weer thuis snel het huis opgeruimd (dat moet nu iedere dag gebeuren, voor het geval de baby al komt... alsof het de baby iets kan schelen als er een dag geen stofgezogen is) en toen aan de slag met schuurpapier en kwast. Het huis stinkt nu naar verf, maar de kast ziet er al beter uit, en wie weet... misschien wordt het nog wel een echte babykamer.
Adam vroeg toen hij thuis kwam of hij misschien nog wat hooi moest halen. Voor mijn nest.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten