De afgelopen maanden zag ik niet echt het nut in van een babykamer. Een eigen kamer, wat moet een baby er mee? Ons kindje kan de eerste maanden gewoon in het moses mandje bij ons op de kamer, makkelijker voor de voedingen 's nachts en ook wat gezelliger. Zo vanuit de buik naar een kamertje alleen lijkt me een beetje wreed. Maar toen kwamen alle babyspullen en ging bij mij ook eindelijk het lampje branden: het kamertje is in eerste instantie voor alle spullen en niet zo zeer voor de baby zelf.
Na ons bezoekje aan Nederland besloot ik om dan ook maar meteen alles klaar te maken. En dus heeft Adam gisteravond een ikea kastje in elkaar geschroefd en heb ik alle kleertjes, knuffelberen, speentjes, luiertjes en handdoekjes een plaatsje gegeven. En toen alles af was en de nieuwe lamp brandde en het muziek-schaapje zijn liedje speelde, kwamen de tranen. Omdat het er zo mooi uit ziet en vooral omdat het zo echt is en zo dichtbij nu. Het nest is af, nu heb ik nog 7 weken om aan het idee te wennen!
xOn
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten