Maandenlang zat er iets groots tussen de baby en ons in: De Winter. Maar nu, na een paar ijskoude weken, is ineens de lente begonnen. De zon heeft een paar dagen geschenen en meteen lopen er weer mensen op slippers en in korte broek. Adam heeft weer in het veld gewerkt en een heel bruin hoofd en vervelde neus. Ik drink iedere middag thee op het trapje voor ons huis, met mijn hoofd in de zon, en heb ineens sproeten. Iedereen zegt voortdurend: wat een goeie tijd om een kindje te krijgen! En dat is het ook. Nog een week of 6. We zijn er klaar voor!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten