donderdag, mei 15, 2008

Praten

Ondanks alle drukte en chaos in huis heb ik het grootste gedeelte van de dag een glimlach op mijn gezicht. Dat komt vaak door Jasper en de dingen die hij zegt. Hij kan zo mooi praten, leert steeds meer woordjes en wil steeds meer weten. Al een tijdje is hij heel erg bezig met andere mensen en kinderen, alsof hij ineens ontdekt dat de wereld veel groter is dan ons gezin en alle vaste aanhang die daarbij hoort. Man, zegt hij op zijn Engels en met 'man' bedoelt Jasper alle volwassenen, de kinderen vallen in de categorie 'boy' en 'girl'. In de supermarkt bekijkt hij uitgebreid een ouder echtpaar. Who those man mummy? vraagt hij nieuwsgierig. Weet ik niet Jasp, die ken ik niet, antwoord ik naar waarheid. You not know that man name mummy? Nee schat, ik weet zijn naam niet. Oh, zegt Jasper en is even stil. That man not got a name mummy? vraagt hij even later. Jawel hoor, ik denk wel dat hij een naam heeft. Oh, zegt Jasper weer want hij moet alles altijd even laten bezinken. I not know that somebody name mummy, besluit hij uiteindelijk. Somebody is een van zijn nieuwe woorden. Somebody en sometimes. En zo kletsen we de hele dag door, over alles en iedereen die we tegen komen. Ik een groot deel van de dag in het Nederlands maar Jasper altijd in het Engels, hoewel hij op verzoek soms ook wel de Nederlandse vertaling wil geven. Dan vraag ik: hoe zegt mama dat? You say hond, zegt Jasper dan, not me mummy, I say doggy. En dan even later: sometimes I say hond mummy.

Geen opmerkingen: