Overwinning

Dag 2 van mijn week alleen was een lange dag die heel goed begon. Olive had maandagnacht van 6 uur 's avonds tot 5 uur 's ochtends geslapen, toen een klein beetje melk gedronken en er nog twee uurtjes tegenaan geplakt. Om 7 uur stonden we samen op terwijl Jasper nog tot 9 uur in zijn grote bed lag te slapen. Ik was zo trots op mijn meisje. Ze had geslapen, 11 lange uren achter elkaar. Ik kon het wel van de daken schreeuwen. De rest van de dag liep ook lekker. Jasp was lief en Olive nog steeds een beetje huilerig maar toch... we kwamen er. Om 6 uur lagen ze allebei weer in bed. Jasper, die geen middagslaapje had gedaan, vroeg om half 5 al of het bedtijd was, maar dat leek me een beetje vroeg. 's Avonds zat ik weer alleen in de tuin met een glaasje wijn en liet mijn hoofd leeg blazen in de warme lente wind. Ik voelde een licht gevoel van overwinning. Ik was weer een dag doorgekomen. Het huis zag er nog best okee uit. Ik had gegeten. Ja er lagen nog stapels was en ik moest nog een boel administratie uitzoeken. Maar ik was de hele dag rustig gebleven, Jasper was niet stout geweest, Olive had goed gedronken. Ergens in mijn hoofd zei een klein stemmetje: maar je moet nog 6 dagen!! En ja, ik zal blij zijn als Adam er weer is, al is het maar om alle verhalen van de dag 's avonds aan hem te vertellen. Maar voorlopig denk ik alleen maar aan vandaag.