Schrijven

's Nachts, als ik rechtop in bed zit met Jasper aan de borst bedenk ik stukjes die ik kan schrijven voor BabyUK. Over de klok en hoe ik 's nachts zit te rekenen hoe lang geleden het is dat ik hem gevoed heb, en hoe lang hij zal slapen, en wanneer het weer licht wordt en we weer een nacht doorgekomen zijn. Over mijn nieuwe rol als moeder die me volledig opslokt (het is nu kwart voor 8 's avonds en ik zit nog steeds in pyama, nog geen tijd gehad om te douchen). Over Jasper en de gekke gezichtjes die hij trekt 's nachts bij het licht van het bedlampje, die me weer energie geven en aan het lachen maken. Maar overdag ben ik te moe om te schrijven en probeer ik ieder moment dat hij slaapt ook te slapen. Tot het volgende huiltje...