Moe

Sommige dagen beginnen beter dan andere. Vanochtend begonnen we niet echt goed. Jasper werd huilend en hoestend wakker, wilde geen schone luier, niet zijn pyjamaatje uit, geen schone kleertjes aan, niet lachen naar mama en zelfs niet naar papa die slaperig om het hoekje kwam kijken. In de keuken probeerde ik pap te maken, met een huilend kindje aan mijn been. Toen viel hij ook nog want lopen gaat niet goed als je met het verkeerde been uit bed bent gestapt. Nog grotere tranen. Pas na een paar minuten zag ik dat mijn witte t'shirt een rode schouder had gekregen. Bloedneus? Nee tandje door zijn lip. Het bloed liep in kleine dracula stroompjes uit zijn mondje. Maar toen was er pap, met kaneel en banaan en een fles warme melk en kon de dag toch nog beginnen. Jasper kon eindelijk een beetje lachen en kijk aan: alle tandjes zaten er nog. Dat was dan weer een meevaller.