Kerst

De laatste weken van het jaar zijn hier altijd de drukste weken. Kerst is een groots festijn in Engeland, zeker als je kinderen hebt, en wordt al weken van tevoren gevierd met christmas parties en christmas drinks met vrienden en familie. Op de dag zelf eet zo'n beetje heel Engeland hetzelfde gerecht: kalkoen met alle trimmings en veel wijn. Alles gaat volgens traditie. Ontbijt, lunch, de hapjes, het toetje, de kadootjes. En na vijf jaar in Engeland kan ik eindelijk met volle overtuiging meedoen. We hadden Jasper al dagenlang uitgelegd dat de grote sokken, de christmas stockings, opgehangen moesten worden bij de openhaard op kerstavond en dat father Christmas dan door de schoorsteen zou komen met kadootjes, 's nachts als iedereen lag te slapen. Jasper vond het reuze spannend. Voordat hij naar bed ging op kerstavond hadden we met zn drietjes alles klaargezet, een mince pie voor de kerstman en een flesje cider met een glas, en een wortel voor het rendier. Daarna hadden we een liedje gezongen voor de kerstman: jingle bells, want dat is het enige kerstliedje dat Jasper kent. De volgende ochtend toen Jasper wakker werd riep hij heel hard: down mai, go down now. En dus gingen we snel met zn drietjes naar beneden en keken heel voorzichtig om het hoekje van de deur. Was hij geweest?? Jasper wist het niet helemaal zeker want het was nog een beetje donker. Maar toen riep hij ineens: Jaaaaaaaah en wees naar het bordje met de kruimels en de aangevreten wortel. Hij was echt geweest. Dat was mijn lievelings moment. En al die kadootjes en dat lekkere eten daarna was leuk, maar niet zo mooi als die twee grote ogen van Jasper die ochtend.