Amsterdam

Jasper is nog steeds ziek. Hij hoest, hij spuugt, hij zweet en huilt de hele nacht lang en ik loop op mijn laatste benen tussen zijn en mijn bed heen en weer. Meestal belandt hij tegen de ochtend tussen Adam en mij in, met drijfnatte haartjes en zijn gezichtje vol snot. Veel heb ik niet geslapen sinds Edinburgh en echt goed voel ik me nu even niet. Maar dat is okee. We zijn de dagen doorgekomen op de bank en op bed met heel veel boeken en grappige gesprekjes. Mijn lievelings gesprek van de afgelopen dagen ging over tante Marieke. Jasp heeft het vaak over haar en hij heeft onlangs het boek ontdekt dat hij een tijd terug van Misja gekregen heeft: Adam in Amsterdam. Het is een soort reisgids/leesboek voor kinderen en Jasper is er nog een beetje te klein voor maar omdat Ki in Amsterdam woont, wil hij het toch steeds zien. Eerst vertelt hij me dan over de dieren in Artis waar hij met Mariek geweest is en dan over de treinen die je vanuit haar raam kan zien. En waar woont Ki dan? En dan komt het: in Hammerkam. En als ik dan zeg: Hammerkam?? Dan zegt hij heel streng: No, no, no mai. Alsof hij wil zeggen: nee dat zeg je verkeerd. En dan herhaalt hij nog een keer: Hammerkam. Amsterdam?? zeg ik dan. En dan knikt hij tevreden: Jah mai, Hammerkam.