Granaatappel

Als je zwanger bent, krijg je vaak dezelfde vragen. Vrouwen vragen: 'ben je al veel aangekomen?' of 'is je buik al dik?' En mannen vragen (in Engeland dan): have you had any cravings yet? En hoe vreemder het antwoord, hoe beter. Een vriendinnetje van mij was geobsedeerd door de lijm die op enveloppen en postzegels zit. Toen ze zwanger was, wilde ze iedere dag iets op de post doen, alleen maar om even langs het randje van een envelop te kunnen likken. Zo erg is het met mij niet. Zoals gezegd had ik tijdens mijn eerste zwangerschap vooral behoefte aan peren, en ook at ik heel veel rode linzen terwijl ik die daarvoor nooit echt lekker vond. Maar daar bleef het wel bij. Die rode linzen eet ik nu weer maar verder leek het allemaal hetzelfde als voor mijn zwangerschap. Totdat ik op bezoek was bij Jake en Amanda. Jake stelde de bekende vraag: have you had any cravings? En ik antwoorde naar waarheid: nee. Daarna vroeg hij of ik wat wilde drinken en ik luste wel een glas water, maar hij had een beter idee en kwam de tuin in met een groot glas rood sap. Het was pomegranate juice, granaatappelsap. Ik klokte het in één keer weg en durfde niet echt om meer te vragen, maar liep later van hun huis linea recta naar de winkel om een paar pakken te halen. Sindsdien drink ik liters granaatappelsap en bewaak ik de pakken met mijn leven want je kunt ze niet overal kopen en stel dat ik zonder kom te zitten. Jasper weet dat het mama's juice is en Adam vraagt netjes of hij ook een glaasje mag. Later vond ik ook nog witte thee met granaatappel en daar ben ik inmiddels ook aan verslingerd. Ik maak me verder maar geen zorgen. Superjuice staat er op het pak, boordevol antioxidanten, cholesterol verlagend en goed voor het hart. Dat kan niet slecht zijn voor de baby.