Fám

Jasper praat steeds meer en durft vooral steeds meer te zeggen. Maar hij heeft ook nog zijn verzameling zelf verzonnen woorden die hij dagelijks gebruikt. Mama is nog steeds Mai, papa is nog steeds Da en een paard is nog steeds een kiko. Sinds een paar weken heeft hij ook een woordje voor andere mensen die hem dierbaar zijn. Toen grandma en grandpa hier waren noemde hij grandma ineens Fám. Een paar dagen later was auntie Amanda ook Fám en niet veel later sprak hij uncle Jake ook zo aan. Niet iedereen heeft meteen door wat hij bedoelt en dan roept Jasper: Fám, fám, fáaaaaaaaaam! Toen Adam's andere broer een dagje over was uit Frankrijk duurde het een paar uur, maar toen besloot Jasper dat hij ook Fám was. Dit weekend was Marieke hier, Jasper's peettante, en Jasper is een grote fan van haar. Het duurde niet lang of hij had haar ook uitverkoren. Fáaaam, klonk het de hele dag, fám, fám, fám. Fám moest mee in de zandbak, boekjes lezen en verstoppertje spelen onder de tafel. Vanmorgen moest Marieke weer naar huis en toen Jasper uit de creche kwam, wees hij met zijn vingertje naar de lucht en zei: Fám. Plane. Bye.