Kijken

Jasper kan de mooiste geluidjes maken, maar de vraag is wat hij van al dat Nederlands en Engels gaat maken dat hij steeds van ons hoort. Ik heb een boek gelezen over tweetalig opvoeden en hier en daar om advies gevraagd. Van de meeste kanten hoor ik dat ik Nederlands moet praten, altijd, en Adam Engels. Maar dat lukt me niet, en dat wil ik ook niet. Als Adam thuis is, praat ik gewoon Engels en ook als we out and about zijn. Maar als we echt samen zijn, en dat is natuurlijk vaak, dan praat ik Nederlands en ik hoop maar dat hij daar ook iets van gaat bakken. Een paar dagen terug kwam hij ineens met een echt woordje. Hoera! En het was een Nederlands woordje. Kijken, zei hij ineens. En daarna nog een keer: kijken. Ik vond het maar een raar woordje, hoe komt hij daar nou bij? Maar toen realiseerde ik me dat ik dat woord heel vaak tegen hem zeg. Moet je kijken Jasper, een vlinder. Kijk Jas, de poes is in de tuin. Enzovoorts. En kijken is natuurlijk ook niet zo heel ver van zijn favoriete klanken vandaan: koediekoediekoe en kaikaikai. Kijk, het wordt nog wel wat met dat Nederlands!