Spelen

Jasper kan zo leuk spelen. Uren en uren achter elkaar met allerlei voorwerpen die hij bij elkaar gesprokkeld heeft. De nieuwste rage is 'a game'. Mum, I know a game, begint Jasper dan. De spelregels komen altijd heel nauwkeurig en dat je bij een spelletje kan winnen of verliezen is nog helemaal niet van belang. Sterker nog: dat snapt Jasper nog niet. Een spelletje is nog alleen maar om te spelen. Vandaag speelden we het volgende: Jasper had een boel glazen knikkers in verschillende kleuren (van een ander 'echt' spel) in een slabak gedaan, hij had een blikken trommeltje gevonden en hij had de melkklopper uit de keuken gehaald. What colour you want? riep hij enthousiast. Ik wilde wel blauw. A lighter blue or a darker blue? Die lichtblauwe wilde ik wel. Jasper gaf de blauwe knikker aan me en die moest ik vervolgens in het blikken trommeltje gooien. Daarna moest ik de melkklopper pakken, tegen mijn mond houden en een gek geluid maken. En daarna was hij aan de beurt, en daarna ik weer en daarna hij weer. Tot de knikkers op waren en Jasper echt niet meer bij kwam van het lachen. You like my game mum? hikte hij. Ja, gaf ik toe, het was een goed spel, vooral het deel met de melkklopper. I know another game, zei Jasper meteen en rende de keuken in om nieuwe voorwerpen te zoeken en nieuwe spelregels te bedenken. Ondertussen werd Olive wakker en was ik weer druk met luiertjes en babyhapjes. Jasper speelde zijn nieuwe spel alleen. Het was iets met pannen en deksels waar overheen gesprongen moest worden. Ik kon de regels niet helemaal ontdekken, maar Jasper had grote pret.