Chop chop

Gisteren was een grote dag. Jasper ging voor het eerst naar de kapper. Hij vond het eerst maar niks maar uiteindelijk stemde hij in, hij wilde wel 'chop chop' in zijn haartjes. En dus reden we in de ochtend naar Brighton en zat Jasper een uur later in de kapperstoel bij barber black sheep. Hulde aan de kapster die zijn haar wist te knippen zonder dat Jasper ook maar twee seconden stil zat. Daar ging die mooie blonde krullenmat. Jasper was ineens van een schoffie een engeltje geworden. Daarna gingen we samen de stad in want Jasper kreeg een step. Normaal koop ik geen cadeautjes voor hem, alleen af en toe een boek, en al helemaal niet zo'n groot cadeau. Maar Jasper speelt op de creche alleen maar met de step, weet ineens fietsenwinkels aan te wijzen en heeft een vriendje in de buurt die ook een step heeft wat vooral voor grote tranen zorgt als we op bezoek zijn. Adam en ik hadden besloten dat Jasper ook een step zou krijgen. En dus gingen we naar Argos, waar ze alles verkopen wat je maar voor mogelijk houdt en zochtten een stepje uit. De Engelsen zeggen scooter en dus zat Jasper even later stralend in de buggy en riep alleen maar: scooo-tuh, scoooo-tuh. We gingen naar de speeltuin op het strand, haalden onderweg een picknick en toen mocht eindelijk de step uit de doos. En weg was hij. Byeeee mai, zei hij nog. Echt steppen kan hij niet. Hij loopt naast het stepje en houdt het stuurtje met twee handjes vast. Het is een beetje alsof hij een hondje uitlaat. Ik zat ondertussen in de zon met mijn décaf cappucino en tranen in mijn ogen. Er liep een engeltje door de speeltuin met een klein stepje en een big smile. En dat engeltje hoort bij mij.