Zoet

Jasper is dol op zijn eten, en op de stukjes appel die hij tussendoor krijgt, of ander fruit, of een soepstengel. Heerlijk. Snoepjes of zoutjes daar doen we niet echt aan. Maar regel is wel: als wij het eten waar Jasper bij is dan mag Jasper het ook. Tja... Gisteren kwam een vriendinnetje op bezoek en toen ik in de supermarkt was dacht ik: kom ik koop een keer koekjes. Hobnobs. Digestives met een laagje pure chocola. Dus toen wij een koekje namen bij de thee kreeg Jasper een klein stukje van de mijne. Oh oh. Hij was er eerst helemaal stil van, kauwde er niet eens op maar liet het gewoon in zijn mondje smelten. Toen begon hij te glunderen van het lachen en te trappelen met zijn voetjes. Met zijn mond nog vol wees hij op het pak koekjes. Maar nee, ik vond het wel genoeg en zette de koekjes in de keuken. Jas kreeg nog een kruimel en leek het wel goed te vinden. Maar een paar minuten later stond hij voor me en begon aan mijn been te trekken. Moet ik komen kijken? vroeg ik. Jaaaaa knikte Jasper. Hij pakte mijn hand en nam me mee naar de keuken. Waar waren die verdraaide koekjes? Ik zag hoe zijn oogjes de keuken rondspeurden, tot hij ineens het pak zag staan op het aanrecht. Da!!!! wees hij. Nu is Jasper op de creche en ik heb even theepauze, ik ga snel die koekjes opeten voor hij weer thuis is.