Eten

Na onze mini-vakantie in Frankrijk was meisje Lief helemaal los met eten. Een vriend van Adam die met zijn gezin in Frankrijk woont, was even langsgekomen en zijn dochter die drie maanden ouder is dan Olive had naast mijn meisje aan tafel gezeten en zélf al haar eten opgegeten. Dat wilde Olive ook. Toen we weer thuis waren wilde ze ineens haar lepeltje vasthouden, daar deed ze dan met veel moeite een hapje op en dat bracht ze dan omgekeerd met nog meer moeite naar haar mondje. Piep kleine beetjes kreeg ze binnen en ze kraaide iedere keer van plezier. Ondertussen lepelde ik het ene na het andere hapje naar binnen en waren we allemaal blij. Olive at! En zo veel! Iedere nacht sliep ze door en het was te mooi voor woorden. Maar we weten natuurlijk allemaal hoe het gaat: twee stapjes naar voren en weer eentje terug. Afgelopen weekend werd Olive een beetje verkouden en dat snot zakte weer lekker naar beneden en zat weer in de weg. Olive draaide haar hoofdje weer weg en wilde alleen een lepeltje vasthouden als er een klein bakje yoghurt voor haar neusje stond. 's Nachts werd ze weer wakker en huilde weer: Mééééééeelk!!! Nu weet ik al een paar dagen wat eten binnen te krijgen door Olive haar yoghurtje of fruithapje te laten eten en tegelijkertijd haar andere eten naar binnen te scheppen. Oh, het zijn onorthodoxe methodes, daar ben ik me van bewust. En ik ben drie keer per dag een hoop tijd kwijt met tafel, stoel, vloer, muur, plafond en dochter schoonpoetsen. Maar we komen er wel...