Machine

Jasper en ik hebben iedere dag dezelfde conversatie. Wie heeft al die rommel gemaakt? vraag ik, terwijl ik de kamer rondkijk. En dan zegt Jasper: me, me, me! En dan zeg ik: en wie gaat al die rommel opruimen? En dan zegt Jasper met een grote stoute glimlach: mummy. Maar ik ben toch geen cleaning-machine, zeg ik dan. En daar moet Jasper dan om lachen, en soms als hij een beetje baldadig is dan zegt hij: ja!! Maar vandaag had hij een ander antwoord verzonnen. Hij zei: you mummy-machine. En dat ben ik ook. Ik ben een mama-machine die de hele dag doordraait en dan ook nog een nachtdienst erachteraan doet. Ik kook en maak schoon en ruim eindeloos speelgoed op. Ik vul Jaspers buikje met eten, de hele dag door, en Olive's kleine buikje met melk melk melk. Ik schenk appelsap in, schil peertjes, pel een banaan. Ik zing liedjes en lees boekjes, ik sus en ik troost. Ik was kleertjes, vouw ze weer op, ik kleed Olive aan en help Jasper die het zelf wil doen. Ik stop mijn baby in bad en daarna haar grote broer. En bij alles wat ik doe, moet ook weer opgeruimd worden. De keuken, de badkamer, de slaapkamers, de gang en de trap, de zitkamer en de eetkamer. Iedere dag ontploft het weer. 's Ochtends, 's middags en 's avonds. Het is eindeloos, het houdt nooit op. En als ze dan eindelijk allebei slapen, moet ik ook snel naar bed want het duurt nooit lang voordat Olive weer wakker is en wil drinken. Mummy-machine, ik had geen beter woord kunnen verzinnen.