Zwaar

Als de weblog verwaarloosd wordt en mailtjes en telefoontjes onbeantwoord blijven, dan betekent dat meestal maar één ding. Dat het druk is hier. Het zijn zware weken geweest. We beginnen nu aan week 5 van de 6 weken dat Adam weg is. De cursus in het noorden is met succes afgerond en Adam is nu een gekwalificeerd electricien. Dat is geweldig nieuws. Maar vandaag moest Adam meteen door naar Tenerife om nog twee weken les te geven. Week 1 vloog voorbij, en week 2 en 3 waren papa en mama hier om te helpen, maar in week 4 viel het ineens toch tegen. Jasp en ik zouden eigenlijk naar Nederland komen, maar ik zag het op het laatste moment niet zitten. Mijn kindje miste zijn papa, huilde veel, was ineens heel eenkennig en sliep niet goed. Het leek me makkelijker om hier thuis een beetje aan te rommelen, ook omdat ik 28 weken zwanger ben en het toch ook een beetje rustig aan moet doen. Adam was in het weekend nog thuis en dat was heerlijk maar toen hij op maandag vertrok, was Jasper in alle staten. No more, zei hij de hele tijd, Da home. Hij huilde grote tranen en weigerde te slapen, twee dagen lang. Woensdag kwamen we weer een beetje op adem maar woensdagnacht kreeg ik buikgriep en de laatste twee dagen van de week ben ik met moeite doorgekomen. Adam kwam vrijdagavond thuis en moest zaterdag aan het einde van de ochtend weer weg. Dat leek me niet echt lekker voor Jasper en dus ging hij logeren bij zijn uncle Jake en auntie Amanda. Nu zijn Jasp en ik weer samen. Ik voel me weer wat beter en Jasper heeft het dan wel de hele tijd over 'my Da', huilen doet hij niet meer en slapen gaat weer redelijk. We komen er wel.