donderdag, november 15, 2007

Koe

Een kindje voorbereiden op een broertje of een zusje, hoe doe je dat? Volgens de deskundigen moet je pas een week of 6 voor de bevalling over de baby beginnen. Dat is meer dan genoeg tijd. Maar zo was het bij ons niet gegaan. Toen we vrienden en familie over de baby gingen vertellen, zeiden we ook steeds tegen Jasper: er zit een baby in mama's belly. Af en toe probeerde ik wat meer te vertellen en dat leverde dan hilarische gesprekjes tussen Jasper en mij op. Maar hij leek het wel een beetje te snappen. Mama's buik kreeg kusjes en aaitjes en de baby kreeg kadootjes en hapjes eten via mijn navel. En toen ineens was hij er klaar mee. Het is natuurlijk ook een eeuwigheid voor een kindje van twee. Negen maanden! Dat mijn buik groeit, dat valt Jasper niet zo op. Mama is gewoon mama. En nu heeft hij besloten dat er helemaal geen baby in de buik zit. Er zit een koe in. Nee toch, zeg ik dan. En dan zegt Jasper met een grote lach: jah! Het is een beetje alsof hij wil zeggen: het is goed met jullie, al dat gepraat over een baby, ik doe niet meer mee.
's Avonds voor het slapen gaan, zitten Jasper en ik altijd samen op de stoel in zijn kamertje. Dan drinkt hij nog een beetje melk en praten we nog even over de dag die bijna voorbij is. Daarna legt hij zijn hoofd op mijn schouder om te knuffelen en af en toe komt zijn hoofdje dan nog even omhoog en dan heeft hij nog iets kleins dat hij moet vertellen. Gisteravond ook. Ineens keek hij omhoog en zei: Mai? En daarna keek hij naar beneden naar mijn buik die prachtig naar voren steekt. Ik zei: Jasp, er zit toch geen koe in mama's buik? No mai, zei hij zachtjes. Zit er een baby in? Jah, zei hij en tegelijkertijd aaide hij met zijn kleine handje over mijn wang, gaf me nog een kus en legde zijn hoofdje weer neer. Alsof hij wilde zeggen: maak je maar geen zorgen mama, ik maak maar grapjes.

Geen opmerkingen: