Na mijn gordelroos hoorde ik ineens van alle kanten: ga je het nu wat rustiger aan doen? Tja... Nee dus. Ik heb er wel over nagedacht, maar ik ben nu eenmaal mama van Jasper, en die drukte hoort daarbij. Gisteravond bij yoga had ik ineens een lampje, bling! Ik moet juist het idee van 'rust' opgeven. Soms ben ik zo druk om op een dag vijf minuten voor mezelf te vinden, dat ik juist daarvan in de stress schiet. Rust moet ik niet zoeken en kan ik mezelf nu helemaal niet opleggen. Rust is er soms ineens na een lange drukke dag. Kindje in bed. Werk af. En soms ook niet... en dat is ook goed.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten