Melk

Voor iedereen die zo lief gereageerd heeft op mijn vorige emotionele stukje: het gaat goed met Olive. Ze is nu een dag of vier/vijf zonder zuivel en ze slaapt veel beter. Ze heeft al een paar dagen niet gehoest, haar neusje is schoon en niet verstopt met taai snot, ze heeft niet gekreund in haar slaap, niet geschopt met haar beentjes en niet gekrijst van de pijn. Ze heeft wel twee nachten wat geklierd want ze is natuurlijk gewend aan het wakker worden. Maar ik hoorde het verschil heel goed, en heb haar gewoon laten huilen. Ze is nu aan de speciale baby melk voor kindjes die lactose-intolerant zijn. Ik geef haar nog een flesje voordat ik ga slapen want ze heeft alle calorieën hard nodig. Vandaag en gisteren heeft ze de hele dag gegeten. We hebben soya-roomkaas, en zuivel vrije boter met olijfolie, en bergen veilige en gezonde snackjes. Ze moet nog iedere avond even huilen want ze wil zo graag een yoghurtje, maar ze is uiteindelijk ook wel tevreden met wat fruit en rozijntjes als toetje. Ik wil nog geen conclusies trekken, maar ik ben er wel redelijk van overtuigd dat het echt de melk is. Na drie weken zuivelvrij, moeten we haar weer wat flesjes gewone melk geven om te kijken of ze daar op reageert. Het is niet fijn, want ik wil natuurlijk het liefste dat ze helemaal gezond is, en het is een hoop gedoe omdat in zo veel producten melk zit. Maar het is ook een grote opluchting. Ze had echt ergens last van. Alle scheven blikken van moeders met kindjes die wel goed slapen, geven me nu geen naar gevoel meer. Mijn meisje had last van de melk. Ik heb het zo vaak gedacht, en het is jammer dat ik niet eerder daar naar geluisterd heb. Maar we kunnen nu in ieder geval vooruit.