Slapen

Toen Olive nog in mijn buik zat, wist ik één ding zeker. Mijn tweede kind zou beter slapen dan mijn eerste. Dat kon niet anders. Jasper was heel lang een slechte slaper, dacht ik. Het kon alleen maar beter gaan. Dat het ook slechter kon, dat kwam gewoon niet in me op. Maar Olive slaapt veel veel slechter dan Jasper. Jasp vond het als baby vaak gewoon gezellig om 's nachts bij mama te zijn. Dan huilde hij heel hard, en gaf me de grootste glimlach als ik zijn kamertje in kwam. Of hij had gewoon honger en sliep na een grote fles rustig door. Met Olive is het anders. Olive slaapt vaak heel onrustig, wordt wakker van krampjes en wat al niet meer. Ze wil niet eens vastgehouden worden en ik kan haar best alleen laten, maar ik word toch altijd wakker en kan pas weer slapen als mijn meisje weer stil is. En Olive heeft nog steeds twee flessen melk nodig. Nodig?? hoor ik andere moeders vragen. Een baby van ruim 8 maanden heeft helemaal geen melk nodig 's nachts. Maar mijn baby van 8 maanden weegt net zes en een halve kilo. Ook al eet ze drie maaltijden per dag en drinkt ze tussendoor nog drie flessen. En nu is Olive ook al weken druk met tandjes. De eerste is door, maar er moeten er nog heel veel volgen. En dus ben ik 's nachts vaak op. Als ik geluk heb iedere twee of drie uur en als ik pech heb iedere drie kwartier. Dat ik nog leef, denk ik soms verbaasd. Dat dat kan! Dat je zo weinig kan slapen en nog steeds kan functioneren. Vroeger dacht ik dat ik acht uur slaap nodig had, maar nu ben ik met vijf of zes opgetelde uurtjes al dik tevreden.