Party food

Naast de gewone nacht hebben we ook nog de slechte nacht. Zoals afgelopen nacht. Adam is in Frankrijk om het huis van zijn ouders opnieuw te bedraden. Jasper was gisteren de hele dag in de creche geweest want het was feest. Normaal gaat hij alleen de ochtend, maar Jasper houdt wel van een partijtje en ik vond het allemaal wel even zwaar genoeg. Goeie oplossing dus. De kindjes hoefden geen lunchpakketje mee te nemen stond op de brief die de juf van Jasper had meegegeven. Er zou party food zijn. Van de woorden party food alleen, begint Jasper al te watertanden. Het was een goeie dag geweest, Jasper was verkleed als aap en al zijn vriendjes waren bijzonder onder de indruk van zijn outfit dat bestond uit een speciale muts, een bruine broek en t'shirt. Er was een magician geweest en die had balonnen omgetoverd tot allerlei dieren. En er was veel gedanst en gezongen en gespeeld. Jasper was afgepeigerd. En nee, hij had geen honger. I had lots of party food, zei hij met een grote glimlach. Fijn vroeg naar bed, dacht ik nog tevreden. Om half 7 lagen ze er allebei in. Olive werd wakker terwijl ik aan het opruimen was en daarna nog een keer toen ik mijn eten aan het klaarmaken was, en nog een keer toen ik het net in de oven had staan. Maar ik was nog steeds optimistisch. Pas toen ik mijn eten op mijn bord had, barstte het geweld echt los. Ik hoorde Jasper brullen en Olive krijsen. Jasper was ziek. Alles was er uitgekomen en alles zat onder. Olive huilde alleen maar, geschrokken van al dat lawaai. Het duurde twee uur (!) voordat ik ze allebei weer stil had en in slaap. Jasper op een grote handdoek in mijn bed. Mijn party food was inmiddels koud geworden en de nacht moest nog beginnen. Olive huilde nog twee keer voor melk, Jasper jammerde de hele nacht dat hij auw had in zijn tummy. En om 5 uur was mijn grote vriend klaar wakker. I am hungry mum, we go down the stairs. En wat zou je lusten lieverd? Het antwoord laat zich raden...