Dada

Adam is de hele week in Londen aan het werk en komt pas zondag weer thuis. Jasper mist zijn papa zo erg dat hij er soms heel verdrietig van moet huilen. Mis je papa, vraag ik dan en dan zegt hij met een heel klein huil stemmetje: jaaah. Meestal leg ik uit waar papa is, in Jaspers taal. Papa is fixing things. Dat snapt Jasper, hij gaat snel zijn kleine hamertje en schroevendraaiertje halen en dan fixen we samen even mee. Vroeeeemmmmm, zegt Jasper dan. Ja papa is met de motor naar Londen. Dan gaat Jasper zijn checklist af. Eerst tikt hij tegen zijn hoofdje. Heeft papa een helm op? Jah. Dan houdt hij zijn handjes in de lucht. Heeft papa zijn handschoenen aan? Jah. Dan kijkt hij naar zijn voetjes en zegt: sjoes, sjoes. Heeft papa zijn schoenen aan? Jah. Goed werk papa. Inmiddels kunnen we weer een beetje lachen en dan sturen we meestal wat luchtkussen richting papa en die zwaaien we dan na. Soms bellen we papa even en dan drukt Jasper de telefoon tegen zijn oor en glimt van geluk. Papa is er nog wel, alleen even niet bij ons in de buurt.