Gisteren was Goof drie jaar dood en was het moederdag in Engeland. Jasper had donderdag op de creche een kunstwerk gemaakt. Ik had het al gezien want toen ik hem op ging halen, wilde hij het meteen uit zijn tas halen. Is dat voor mama? zei ik en Jasper stond te klappen in zijn handjes en zei: ja, ja, ja. Toen liepen de tranen al over mijn wangen. Gisteren stonden Adam en Jasper samen op en hoorde ik beneden een hoop kabaal en gelach. Toen ze weer naar boven kwamen, moest Jasper even huilen want hij wilde zelf het dienblad met Engels ontbijt, hete thee, sap en bloemetjes naar mama dragen. En toen kreeg ik eindelijk mijn kunstwerk. Is dat voor mama? zei Adam. Jasper knikte, wees naar mij en stond naast het bed te trappelen met zijn voetjes. Moooooooooooooooi, zeiden wij. Jasper glunderde heel trots, en Adam en ik ook en als Goof er nog was, dan was hij vast ook trots geweest.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten