Gisteren waren we bij de dokter. Jas kreeg zijn eerste inenting. Die had hij eigenlijk met twee maanden moeten krijgen, maar dat zagen Adam en ik niet zo zitten. Zo klein en dan al van die grote spuiten. Bovendien leek het ons wat beter als hij eerst zelf een afweersysteem op zou bouwen. Dat leverde nogal wat ophef op in Sunny Seaford. Telefoontjes van de wijkverpleegkundige, afkeurende blik van de dokter. En de receptioniste die zei: zo is Jasper NU dan klaar voor de inentingen, nog voor ze een dossier had gezien. (Wel leuk dat ze mijn kindje bij naam kent.) Dus gisteren kreeg hij de eerste twee spuiten. In ieder beentje een. Niet leuk. Hij moest er heel hard van huilen, een echte Jasper-brul, en had de rest van de middag rode wangetjes. Ook maar even naar het weegkamertje gegaan en Jas op de weegschaal gelegd. Nog steeds geen spek, ondanks de grote flessen melk, avocadopuree en klontjes boter in de wortelprak: 6.7 kilo. Wat betekent dat hij op de valreep zijn geboortegewicht heeft verdubbeld in 6 maanden.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten