En toen waren er ineens weer slapeloze nachten. Hoewel, niet echt slapeloos maar wel met veel onderbrekingen. Steeds werd ik weer wakker van een harde brul uit het kamertje naast ons. Dan slaapwandelde ik naar Jaspers bedje en vond hem aan het voeteneinde met zijn hoofdje tegen de spijlen en zijn billen in de lucht. Snel omdraaien, speentje in de mond en een aai over zijn bolletje. Maar soms moesten er knuffels aan te pas komen en een enkele keer zelfs een fles warme melk. Sinds ons reisje naar Nederland waren de nachten ineens weer moeilijk. Babies verhuizen niet graag. Daarna kwam mama nog een weekje mee naar Seaford, en toen ging Jas nog een weekend logeren bij zijn opa en oma hier in Engeland. Toen we na vier weken weer echt met zn drieën waren en deden wat we altijd deden, sliep hij meteen weer door. En dat nou al drie nachten achter elkaar. Wat een geluk!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten